W lutym 2010 r. mieszkaniec Warszawy zwrócił się do GIODO (Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych) ze skargą o zbadanie legalności przetwarzania swoich danych osobowych przez stołeczny ZTM. Podnosił, że wymagania określone przez ZTM przy składaniu wniosku o wydanie karty (polegające na udostępanianiu imienia, nazwiska oraz numeru PESEL) naruszają art. 51 ust. 1 Konstytucji RP. GIODO wszczął postępowanie wyjaśniające i dwukrotnie zwrócił się do ZTM o udzielenie pisemnych wyjaśnień co do treści zarzutów wnioskodawcy, jednak do czerwca 2010 r. nie wydał oczekiwanej decyzji. Wówczas zniecierpliwiony mieszkaniec zgłosił do WSA (Wojewódzki Sąd Administracyjuy) w Warszawie skargę na bezczynność GIODO.

Po tym, jak wyborczy spam trafił do grupy mieszkańców Wrocławia korzystających z karty miejskiej, do wykorzystanie danych z bazy urbancard przyznał się pracownik urzędu miejskiego - asystent prezydenta miasta Rafała Dutkiewicza. Dane 15 tys.

Pierwsze po wakacyjnej przerwie Seminarium było poświęcone „strategicznej” analizie problematyki nadzoru i inwigilacji obywateli. Próbowaliśmy znaleźć odpowiedź na pytanie „Czy jest możliwy masowy sprzeciw wobec nadzoru?” i do rozmowy na ten temat zaprosiliśmy: Marka Balickiego, Macieja Gdulę oraz Rocha Forowicza.

Relacja filmowa z Seminarium

Personalizacja kart miejskich w warszawskim wydaniu rodzi coraz to nowe problemy. Nie chodzi już tylko o wątpliwe podstawy do gromadzenia danych osobowych i politykę dezinformacji.

Podstawowy zarzut, jaki Fundacja Panoptykon zgłasza wobec personalizacji kart miejskich w Warszawie, dotyczy nieproporcjonalności wprowadzanych rozwiązań do założonych celów, co prowadzi, w naszej ocenie, do naruszeń prawa pasażerów do ochrony swoich danych osobowych oraz pryw