Artykuł 25.05.2009 3 min. czytania Tekst Przyjęta w czerwcu nowelizacja ustawy o strażach gminnych oraz ustawy o Policji, która ma wejść w życie 25 grudnia 2009, poważnie poszerza uprawnienia strażników miejskich i gminnych. Deklarowany przez ustawodawcę cel to, oczywiście, poprawa bezpieczeństwa. Obok budzących dość duże zainteresowanie mediów uprawnień, takich jak możliwość przeprowadzania kontroli osobistej i przeglądania bagażu podręcznego czy użycia środków przymusu bezpośredniego, nowelizacja wprowadza dość istotną zmianę w zakresie obsługi tzw. monitoringu wizyjnego w miastach. Strażnicy miejscy – czyli wykwalifikowani funkcjonariusze tej formacji – mają już dziś uprawnienia do „obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych”. W art. 11 ustawy pojawił się teraz nowy ustęp 2, w którym umożliwiono straży, jako formacji – a więc również pracownikom niebędącym strażnikami – realizowanie zadań związanych z obsługą kamer. Po wejściu w życie nowelizacji, to uprawnienie zostanie zatem rozszerzone na wszystkich pracowników straży, obejmując np. osoby zatrudnione do zadań biurowych. Co do uzasadnienia tej zmiany: według argumentacji rządu (autora projektu nowelizacji), obowiązujące dotychczas rozwiązanie powodowało zaangażowanie zbyt dużej liczby strażników wyłącznie do obsługi monitoringu wizyjnego. W rezultacie wykwalifikowani strażnicy, zamiast podejmować bezpośrednio działania służące ochronie porządku publicznego, wykonują pracę sprowadzającą się do oglądania obrazu z kamer. Ze względu na stan etatowy strażników, „nie jest też możliwy dalszy rozwój monitoringu, o co wnioskują społeczności poszczególnych gmin”. Za zaproponowaną zmianą stoi zatem, nie tylko pragmatyczna argumentacja i logika „efektywniejszego wykorzystania zasobów” straży, ale też przekonanie, że same społeczności lokalne domagają się gęstszego systemu monitoringu. To ostatnie przeświadczenie na pewno zasługuje na głębsze zbadanie. Warto zwrócić uwagę, że takie zdecydowane poszerzenie grona osób, które będą mogły mieć dostęp do systemów monitoringu wizyjnego – a co za tym idzie gromadzonych w ten sposób danych osobowych – stwarza nowe ryzyka (jak chociażby większe ryzyko nadużyć i wycieku danych). Na szczęście, ustawa nie pozostawia do swobodnego uznania straży tego, jak nowe zadania w zakresie monitoringu wizyjnego mają być realizowane: Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres i sposób wykonywania zadań przewidzianych w ustawie. Będziemy się uważnie przyglądać tym szczegółowym rozwiązaniom, bo dopiero na tym poziomie okaże się, czy prawo właściwie zabezpiecza także interesy osób monitorowanych. Katarzyna Szymielewicz Autorka Temat monitoring wizyjny służby prawo bezpieczeństwo Poprzedni Następny Newsletter Otrzymuj informacje o działalności Fundacji Administratorem twoich danych jest Fundacja Panoptykon. Więcej informacji o tym, jak przetwarzamy dane osób subskrybujących newsletter, znajdziesz w naszej Polityce prywatności. Zapisz się Zapisz się Akceptuję Regulamin usługi Zobacz także Artykuł Kamery w szkołach – szansa na porządki Ministerstwo Cyfryzacji wspólnie z Ministerstwem Edukacji Narodowej przygotowało projekt regulacji funkcjonowania kamer w szkołach. Urządzeń od tego nie ubędzie, ale przynajmniej skończy się monitoringowa wolna amerykanka. Napisaliśmy do ministerstw o tym, co myślimy o proponowanej regulacji:… 04.05.2018 Tekst Podcast Kiedy twarz staje się kluczem. Rozmowa z dr Magdaleną Tomaszewską-Michalak Na szczeblu europejskim trwa właśnie dyskusja o wprowadzeniu zakazu masowego rozpoznawania twarzy. Jak działa technologia rozpoznawania twarzy? Gdzie jest używana? W jakim celu sięga po nią policja i z jakimi kosztami społecznymi się wiąże? Co możemy zyskać, a co stracić, jeżeli w porę nie… 18.06.2020 Dźwięk Artykuł Kamery w szkołach W ramach prac legislacyjnych nad wprowadzeniem RODO rząd zaproponował w prawie oświatowy 04.04.2018 Tekst