„Przyszłość nam ucieka, nie możemy jej regulować, bo ona się zmienia, już kiedy o niej myślimy” – mówił Maciej Jagaciak, dzisiejszy gość podcastu. Regulacja platform internetowych, nad którą Unia Europejska pracuje od 2020, to właśnie taka próba uregulowania uciekającej rzeczywistości. Czy taki wysiłek ma sens?
Katarzyna Szymielewicz i Maciej Jagaciak rozmawiają o tym, co to znaczy „być gotowym na przyszłość”, której nie da się przewidzieć.
Najnowszy odcinek podcastu znajdziesz na naszej stronie, na YouTube'ie, Vimeo lub na portalu TOK FM (tam znajdziesz też automatyczną transkrypcję). Podcast możesz również zasubskrybować za pośrednictwem kanału RSS Panoptykon 4.0.
Komentarze
Reality in the Polish shame -
Reality in the Polish shame - czyli prawdziwa uciekająca rzeczywistość:
https://ibb.co/album/TBDM7H
To się nazywa nie demokracja tylko rządzenie mafii narkotykowych (m. in. Pf...) oraz loż masońskich w naszym kraju. To gorsze niż wojna w UA.
Tak wyglądać będzie serwowanie nam „rzetelnych informacji” od 2024/2025 roku, kiedy wystąpi kolejna epidemia:
https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/coronavirus/pandemic-treaty/
Przy tworzeniu "klonów"
Przy tworzeniu "klonów" zmarłych (Black Mirror) brakuje mi spojrzenia jeszcze z jednej strony: skoro będzie można "sklonować" osobę zmarłą, to samo można zrobić z osobą żywą. Czyli np. mniejsza liczba konsultanów (bo wystarczy sklonować jednego); i właściwie każdy może sklonować każdego. I siebie, i obcego. Skąd wiedzieć, kto jest kim (czym?)?
Żeby nie było: takie rzeczy już się dzieją. O deepfake chyba słyszał każdy, a podobnie jest z dźwiękiem.
Polecam sprawdzić https://youtu.be/-CopbQ_QgmM oraz całą serię "PLnaT eRth".
Dodaj komentarz