Co różni wybieralnego polityka od nowej marki mydła? W marketingowym wymiarze – niewiele. Oba produkty trzeba wykreować, by móc je potem sprzedać. W obu przypadkach techniki badania opinii i wpływania na procesy decyzyjne ludzi są oparte o te same zasady. Zasadniczej i najpoważniejszej różnicy doświadczamy dopiero po dokonaniu wyboru: jeśli zapach nowego mydła zacznie nas irytować, wyrzucimy je bez wahania; wybrany polityk zostaje z nami na całą kadencję i od tego momentu to on dyktuje zasady gry – i to nie tylko tym, którzy na niego zagłosowali. Czy w związku z tym w świecie politycznego marketingu nie powinny obowiązywać wyższe standardy etyczne i większa przejrzystość?

Minister Edukacji Narodowej, zaalarmowana doniesieniami o przypadkach samookaleczeń wśród dzieci, zażądała od Minister Cyfryzacji zablokowania stron internetowe z grą Niebieski wieloryb.

Niezależnie od tego, jak ostrożnie posługujesz się informacją ani jak wysublimowane środki profilaktyczne stosujesz, nie jesteś w stanie zabezpieczyć się przed każdym zagrożeniem. Dlatego zarządzanie ryzykiem polega nie tylko na zapobieganiu, ale też na przygotowaniu się na wystąpienie kryzysu – i wyciąganiu z niego wniosków. W tym odcinku Poradnika BINGO przyjrzymy się kilku sytuacjom związanym z bezpieczeństwem informacji. Oparliśmy się na prawdziwych historiach.

Już nie wybrani, ale wszyscy przedsiębiorcy. Nie przejściowo, ale cały czas. Krajowa Administracja Skarbowa chce permanentnie kontrolować polskich przedsiębiorców. Projekt zmian w ordynacji podatkowej nakłada na banki obowiązek przesyłania służbie wyciągów z kont firmowych raz na dobę. Będą w nich informacje także o klientach firm, czyli każdym z nas.

Rząd od miesięcy zapowiada uszczelnienie systemu podatkowego i skuteczniejszą walkę z przestępczością skarbową, szczególnie z tzw. karuzelami VAT-owskimi. Trudno dyskutować z tak postawionym celem: na unikaniu lub wyłudzaniu tego podatku tracimy wszyscy. Co więcej: mechanizm działania karuzel jest od dawna rozpoznany i dobrze widoczny, zarówno na poziomie sektora bankowego, jak i administracji skarbowej. Dlaczego zatem rząd chce budować system permanentnie i prewencyjnie kontrolujący wszystkie przepływy finansowe oraz wszystkich przedsiębiorców? Przedstawiamy nasze wątpliwości i szukamy odpowiedzi.