Już od 2014 r. staramy się uzyskać od PKP informacje dotyczące kamer na dworcach.

Miejsca odosobnienia – więzienia, poprawczaki, izby wytrzeźwień czy szpitale psychiatryczne – ze swej istoty wiążą się ze zwiększonym nadzorem nad osobami w nich przebywającymi. Władza nad jednostką może być tam wyjątkowo dotkliwa.

Zazwyczaj oczekujemy, że to, co odbywa się za drzwiami gabinetu między pacjentem a lekarzem, zostaje tylko między nimi. Ma się to jednak nijak do rzeczywistości. W dobie cyfryzacji służby zdrowia nasze dane medyczne mogą być swobodnie wykorzystywane przez rożne osoby i podmioty, które niekoniecznie zajmują się naszym leczeniem, np. ubezpieczycieli czy pracodawców. Z drugiej strony zarządzanie skomplikowanym systemem ochrony zdrowia wymaga informacji. Czy więc stajemy przed alternatywą: albo zdrowie, albo prywatność?

Interesuje Cię, jak funkcjonują kamery miejskiego monitoringu w Twojej miejscowości? A może szczególnie te zainstalowane na terenie miejskiego basenu lub szkoły, do której chodzi Twoje dziecko? Takie informacje możesz uzyskać, wysyłając wniosek o informację publiczną. Zapytaj o kamery władze swojego miasta, zarząd dróg lub dyrektora publicznego basenu. Dowiedz się, jak długo przechowywane są nagrania z monitoringu, kto ma do nich dostęp, jaki jest cel działania kamer, czy bada się ich skuteczność, ile kosztuje utrzymanie systemu. Podpowiadamy, kogo i o co można pytać.