Ujawnienie PRISM i innych programów inwigilacji wstrząsnęło europejską polityką i na chwilę zdominowało debatę publiczną. Takim wstrząsom zwykle towarzyszy ryzyko przeczekania: kiedy kurz opadnie, może się okazać, że nic się nie zmieniło...

Zamrożone na poziomie Rady Europejskiej prace nad reformą przepisów o ochronie danych osobowych drgnęły. Na ostatnim spotkaniu Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (JHA) udało się osiągnąć porozumienie w jednej z kluczowych kwestii: regulacji transferów danych do krajów spoza terytorium Unii Europejskiej. Przedstawiciele rządów zgodzili się również, że przedsiębiorstwa spoza UE powinny podlegać europejskim regulacjom, jeśli działają na jej terytorium. Z jednej strony kompromis wypracowany przez ministrów dobrze wróży szansom na przyjęcie nowego rozporządzenia. Z drugiej – jeśli porozumienie dotyczące transferów danych osobowych wyznaczy dalszy kierunek prac nad całą regulacją, będziemy mieli poważny problem.

W Radzie Unii Europejskiej trwają prace nad dyrektywą regulującą przetwarzanie danych osobowych m.in. przez policję oraz sądy. Niedawno zakończyły się także negocjacje w sprawie tzw. porozumienia parasolowego, które ma gwarantować jednakową ochronę Europejczyków i Amerykanów, gdy ich dane są przekazywane na drugą stronę Atlantyku w ramach współpracy organów ścigania i sądów. Czy inicjatywy te przyniosą jednak realną zmianę?

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE)

Po trzech latach zbliżamy się wreszcie do zakończenia prac nad reformą europejskich przepisów o ochronie danych.