„(…) krwawią nam źrenice od tej ględźby obleśnej, od tej zachwalanki namolnej, że apartamenta, że koliby, że zbójnickie, że salceson po 6.50, że tam tylko po 5, że pajntbol i srajtpul, że gacie, że ogrodzenia, że jaskinia solna, że jama z gówna, że taki, śmaki, owaki, metr po metrze, płachta za płachtą, sztrajfa za sztrajfą, mamidło za mamidłem, baner taka jego mać w otchłań dostępności, w bezmiar oferty, w nieskończoność satysfakcji oraz spełnienia” – podsumowuje w felietonie dla „Tygodnika Powszechnego” uroki Zakopianki Andrzej Stasiuk. To realne, namacalne doświadczenie gwałtu, jaki reklama zadaje naszym zmysłom i szarym komórkom, jest dziś przeniesione żywcem do świata wirtualnego. Jednak to nie wizualna opresyjność reklamy jest w sieci najgorsza, ale to, co kryje się pod powierzchnią zalewającego nas badziewia. 

Koniec roku sprzyja refleksji i mocnym postanowieniom – także w Fundacji Panoptykon. Jak co roku zatrzymujemy się na chwilę, by podsumować, czym żyliśmy w 2017 r., i nazwać wyzwania czekające nas w nadchodzącym roku. 2017 r. ziścił słowa starego chińskiego przysłowia „obyś żył w ciekawych czasach”. W ciągu ostatnich 12 miesięcy wielokrotnie musieliśmy zastanawiać się nad priorytetami naszych działań – przede wszystkim ze względu na tempo procesu legislacyjnego. W tym podsumowaniu przedstawiamy tylko ułamek tematów, którymi zajmowaliśmy się w tym roku. Wybraliśmy te, które, z naszego punktu widzenia, zostawiły najmocniejszy ślad.

W ostatnich tygodniach jak Polska długa i szeroka tysiące ludzi zastanawiają się, czy niedługo ich sytuacja finansowa stanie się informacją dostępną w Internecie dla każdego. Problem pojawił się wraz z ogłoszeniem projektu ustawy jawności publicznego, w ramach którego zaplanowano powszechną lustrację majątkową. Chociaż już teraz wiele osób składa oświadczenia majątkowe, to dostajemy sygnały od zaniepokojonych pracowników sektora publicznego, którzy nie chcą, żeby informacje o ich stanie majątkowym były publikowane w Internecie. Czy ich obawy są uzasadnione? Z pewnością, chociaż odpowiedź na pytanie: kto i czego ma się bać, nie jest taka prosta. Dlatego zebraliśmy odpowiedzi na 5 najczęstszych pytań o oświadczenia majątkowe.

Praca w organizacji społecznej to ciąg wyzwań – jednym z nich jest bezpieczeństwo. W niektórych aspektach zapewnienie bezpieczeństwa wynika z prawa – tak jest z ochroną danych osobowych czy przepisami BHP. Jednak bezpieczeństwo ma wiele wymiarów i warto zainwestować czas i energię w poprawianie także tych, które nie zostały uregulowane w przepisach. W programie BINGO koncentrujemy się przede wszystkim na cyfrowym i fizycznym bezpieczeństwie informacji – czyli nie tylko danych osobowych, ale też innych informacji poufnych i wrażliwych, których ochrona jest konieczna ze względu na komfort pracy zespołu i wolontariuszy, bezpieczeństwo i spokój klientek i klientów czy budowanie wizerunku organizacji.

Na ostatniej prostej prowadzącej do wejścia w życie europejskiego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO) rząd robi woltę, która może wypaczyć sens całej reformy i wprowadzić Polskę w kolejny spór z Komisją Europejską. Pod naciskiem Ministerstwa Rozwoju prowadzące prace nad wdrożeniem RODO Ministerstwo Cyfryzacji zdecydowało się wprowadzić taryfę ulgową dla firm zatrudniających mniej niż 250 pracowników, które nie przetwarzają danych wrażliwych i nie przekazują danych osobowych podmiotom trzecim. Najbardziej kontrowersyjnym elementem zaproponowanego wyłączenia jest zwolnienie tych firm z obowiązku informacyjnego przy pobieraniu danych niezbędnych do realizacji umowy. To pomysł tak zły i tak bardzo bez sensu, że aż trudno w niego uwierzyć!