Kiedyś dostęp do niektórych treści w bibliotekach uniemożliwiał Indeks ksiąg zakazanych. Dziś podobne ograniczenia wprowadza się w stosunku do stron internetowych. Niedawno dowiedzieliśmy się, że nasza strona (tak, ta sama, na której się właśnie znajdujemy) zawiera obraźliwe, nieodpowiednie dla młodszych odbiorców materiały, ba! – być może nawet pornografię, przemoc i wulgaryzmy. A stwierdził to filtr rodzinny.

Wielkie bazy danych, integrujące bardzo szczegółowe informacje o milionach obywateli, wywołują również wielkie problemy.

Od 11 stycznia strumień aktualności na Facebooku (podobno) działa na nowych zasadach: treści, które zostały wrzucone przez naszych znajomych albo wywołały ich komentarze mają większą widoczność niż treści generowane przez media i inne strony (także organizacji i ruchów społecznych). Przez media przetoczyła się gorąca dyskusja o konsekwencjach decyzji Marka Zuckerberga: kto na niej straci, a kto zyska? Czy użytkownicy Facebooka zobaczą więcej wiarygodnych treści czy wręcz przeciwnie? W tym natłoku spekulacji łatwo przeoczyć podstawowy problem: reguły, na których opiera się działanie algorytmu profilującego treści, nadal  pozostają nieznane.

Jak co roku rodzice dzieci przechodzą przez gehennę związaną z rekrutacją do przedszkoli. Jednak miejsc w placówkach jest za mało.