Coraz więcej publicznych pieniędzy pochłaniają technologie zwiększające nadzór, ale już niekoniecznie nasze bezpieczeństwo.

Parlament Europejski czeka dzisiaj ważna decyzja. Europosłowie będą głosować nad przyjęciem rezolucji, która zakłada przekazanie Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) projektu kontrowersyjnej umowy dotyczącej przekazywania danych PNR do Kanady. Sędziowie mieliby ocenić go pod kątem zgodności z Kartą Praw Podstawowych. Fundacja Panoptykon zaapelowała do polskich europosłów o poparcie tej inicjatywy.

W 2013 r. gazety „The Guardian” i „The Washington Post” ujawniły informacje o programach masowej inwigilacji stosowanych przez rząd USA. Od tego czasu tematem poważnie zajęły się liczne organizacje pozarządowe oraz instytucje broniące praw człowieka. W nowym raporcie Grupa Robocza art. 29 analizuje, w jaki sposób nadzór w komunikacji elektronicznej wpływa na zakres ochrony praw człowieka.

Kto zmusi amerykańskie firmy do przestrzegania europejskich standardów ochrony danych osobowych? Dlaczego – mimo trzech lat intensywnych prac – Unia Europejska wciąż nie przyjęła przepisów zapobiegających ich rabunkowej eksploatacji?

Błękitne niebo, przestrzeń powietrzna, samolot, skrzydła – dla wielu są to pierwsze skojarzenia z wolnością. O samych lotniskach też myślimy w kategoriach swobody podróżowania. Niestety, współcześnie porty lotnicze stały się kolejną sceną odgrywanego na całym świecie teatru bezpieczeństwa. Mamy więc bramki do wykrywania broni, monitoring wizyjny całej przestrzeni lotniskowej oraz liczne bazy danych, które mają „złapać” potencjalnych terrorystów lub nielegalnych imigrantów. Wiele z tych środków prowadzi do naruszeń podstawowych praw i wolności człowieka.