Kiedyś dostęp do niektórych treści w bibliotekach uniemożliwiał Indeks ksiąg zakazanych. Dziś podobne ograniczenia wprowadza się w stosunku do stron internetowych. Niedawno dowiedzieliśmy się, że nasza strona (tak, ta sama, na której się właśnie znajdujemy) zawiera obraźliwe, nieodpowiednie dla młodszych odbiorców materiały, ba! – być może nawet pornografię, przemoc i wulgaryzmy. A stwierdził to filtr rodzinny.

Kolejny kraj w Europie zamierza prowadzić walkę z pornografią w sieci. Tym razem brytyjski premier David Cameron zapowiedział ograniczenie dostępu do treści pornograficznych oraz wprowadzenie skuteczniejszych metod zwalczania obrazów seksualnego wykorzystywania dzieci.

W Wielkiej Brytanii, gdzie – jak się szacuje – na 14 mieszkańców przypada 1 kamera CCTV, wprowadzono Kodeks dobrych praktyk monitoringu (Surveillance Camera Code of Practice). Choć skierowany jest jedynie do podmiotów publicznych, stanowi krok w kierunku ograniczenia nieuzasadnionego wykorzystywania monitoringu. Czy w Polsce musimy osiągnąć porównywalną liczbę kamer, by doczekać się jakiejkolwiek kompleksowej regulacji?

W lipcu tego roku brytyjski premier David Cameron zapowiedział, że wprowadzi regulacje dotyczące obligatoryjnego blokowania stron pornograficznych przez dostawców Internetu.

Czy hejter ma prawo do prywatności? Gdzie dwóch się kłóci tam trzeci... może cenzurować? Gdzie leży granica między rozsądną moderacją a cenzurą?