Europejski Inspektor Danych Osobowych, Peter Hustinx wydał dziś bardzo ważną opinię, w której wskazuje, że dyrektywa retencyjna nie spełnia europejskich standardów w zakresie prawa do prywatności i ochrony danych osobowych. Jego zdaniem, w swoim raporcie z ewaluacji dyrektywy Komisja Europejska nie wykazała, że obowiązkowe zatrzymywanie danych o komunikacji obywateli jest niezbędne. Hustinx wyraźnie wezwał Komisję - która teraz pracuje nad rewizją dyrektywy - do poważnego rozważenia wszystkich opcji, włącznie z możliwością uchylenia dyrektywy i rezygnacji z blankietowej retencji danych.

21 maja Naczelna Rada Adwokacka zorganizowała konferencję naukową: Retencja danych: troska o bezpieczeństwo czy inwigilacja obywateli? W wydarzeniu – poza przedstawicielami adwokatury – wzięli udział m.in.: prof. Ewa Łętowska (sędzia TK), Wojciech Wiewiórowski (GIODO), Stanisław Trociuk (Zastępca RPO), prof. Andrzej Adamski, poseł Ryszard Kalisz i Piotr Niemczyk (były dyrektor UOP). Również Fundacja Panoptykon została zaproszona do udziału w dyskusji.

W ramach trwających od kwietnia rozmów z rządem na temat regulacji Internetu, udało się wreszcie poruszyć temat kluczowy dla Panoptykonu i budzący silne reakcje w debacie publicznej: retencji danych telekomunikacyjnych.

Jutro o 10 rano w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów poruszone zostaną najpilniejsze kwestie dotyczące przyszłości Internetu. Po raz kolejny Premier spotka się w tej sprawie z organizacjami społecznymi i blogerami.

Do tej pory miały miejsce trzy spotkania robocze ze stroną rządową. Pierwsza debata odbyła się 7 kwietnia. Celem jutrzejszej jest podsumowanie tego, co udało się osiągnąć w czasie wszystkich spotkań roboczych, a także ustalenie formuły dalszych rozmów.

Rewolucyjne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 16 listopada 2011 r. w sprawie SK 45/09, otwiera ścieżkę dla kontroli wtórnego prawa unijnego. Jak do tej pory na dopuszczalność kontroli wtórnych przepisów unijnych przez krajowe sądy konstytucyjne zapatrywano się w UE niechętnie. Szczególnie przeciwny tej praktyce był Trybunał Sprawiedliwości UE, forsujący zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego. Jedynie nieliczne sądy konstytucyjne państw członkowskich, m.in. Niemiec i Włoch, decydowały się na taką kontrolę.