W cyfrowej rzeczywistości informacje płyną szerokimi strumieniami z jednych krajów do drugich, od jednych firm do kolejnych. Wymiana i obrót danymi to koło zamachowe współczesnego kapitalizmu. Takie są fakty. Ale to jeszcze nie znaczy, że wszystko jest w porządku.

Ujawnienie programu PRISM wstrząsnęło (na chwilę) opinią publiczną. Jak to, firmy, którym ufamy i powierzamy nasze sekrety dają do nich swobodny dostęp amerykańskim służbom? Wszyscy jesteśmy inwigilowani? Taki mniej więcej obraz wyłaniał się z doniesień Edwarda Snowdena.

Pierwsza wizyta sekretarza stanu USA w Polsce, wypadająca w niecałe dwa tygodnie po ujawnieniu przez Edwarda Snowdena inwigilacji europejskich polityków, rozbudziła apetyt na wyjaśnienia.

Amerykańskie służby mają pełny dostęp do serwerów firm, którym w zaufaniu powierzamy nasze cyfrowe życie: maile, poufne dokumenty, prywatne wpisy na portalach społecznościowych, ro

Afera związana z PRISM ujawniła skalę masowej inwigilacji obywateli na całym świecie. Po tych wydarzeniach europejscy politycy zgodnie deklarowali oburzenie i stawiali wiele pytań bez odpowiedzi.