Na początku tego roku Bruksela i Waszyngton ogłosiły zakończenie negocjacji w sprawie nowego porozumienia umożliwiającego przekazywanie danych Europejczyków do amerykańskich firm. Nowy program nazwany Privacy Shield ma zastąpić unieważniony w zeszłym roku przez Trybunał w Luksemburgu mechanizm Safe Harbour. Organizacje broniące praw obywatelskich i konsumenckich oraz instytucje zajmujące się ochroną danych osobowych poddają jednak nowe rozwiązanie mocnej krytyce.

Kiedy na początku kwietnia apelowaliśmy o publikację ogłoszonych na konferencji prasowej MSWiA założeń ustawy anyterrorystycznej, nie sądziliśmy, że przyjdzie nam czytać ten projekt (czy

Komisja Wenecka przyjęła w poprzednim tygodniu opinię w sprawie tzw. ustawy inwigilacyjnej. W tym została ona upubliczniona. Zdaniem Komisji służby zyskały nazbyt szerokie kompetencje, które mogą uderzać bezpośrednio w prawo do prywatności. Tym uprawnieniom niestety nie towarzyszą odpowiednie gwarancje ochrony. Obowiązujące prawo wymaga więc zmian.

Pod koniec zeszłego tygodnia kraje członkowskie Unii Europejskie dały zielone światło dla programu „Tarczy prywatności”, który ma umożliwić przesyłanie danych Europejczyków na drugą stronę Atlantyku.

Wielka reforma przepisów Unii Europejskiej dotyczących ochrony danych osobowych zakończyła się, ale tylko na poziomie wspólnoty. Przed państwami członkowskimi stoi jeszcze ogromne zadanie dostosowania przepisów krajowych do nowego standardu ochrony danych. W Polsce oznacza to konieczność rewizji kilkuset aktów prawnych – ustaw i rozporządzeń. To złożony i trudny proces, który wymaga dobrego gospodarza i sprawnego koordynatora. Kto nim będzie? Fundacja Panoptykon zwróciła się z tym pytaniem do rządu.