Agenda wczorajszego posiedzenia Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (ITRE) w europarlamencie zawierała jeden, szczególnie ważny punkt.

Już jutro odbędzie się drugi Kongres Wolności w Internecie, organizowany przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. Resort zapowiada rozmowy "o procesie konsultacji społecznych, integracji cyfrowej, otwierania zasobów publicznych, prawie autorskim, ochronie danych osobowych czy modelach biznesowych w sieci". Pierwszej edycji kongresu nie można niestety uznać za sukces – pozostawił po sobie niedosyt i niespełnione oczekiwania wielu środowisk. Może tym razem będzie jednak inaczej?

Państwo członkowskie Unii Europejskiej stało się celem ataku terrorystycznego, ofiarą klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka? Jeśli wejdzie w życie najnowsza propozycja Komisji Europejskiej, państwo, które znajdzie się w takiej sytuacji, będzie mogło zażądać pomocy od innych państw i instytucji unijnych. Wsparcie takie może obejmować zaangażowanie wojska, policji i innych służb oraz pomoc techniczną lub finansową. Tak w skrócie wygląda propozycja implementacji art. 222 Traktatu Lizbońskiego, zwanego klauzulą solidarności, przedłożona w grudniu przez Komisję Europejską oraz Wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.

Często używane w kontekście reformy ochrony danych określenie "lobbing biznesu" może wydawać się nieco enigmatyczne. Kto i za czym lobbuje? Jak to się przekłada na głosy w Parlamencie Europejskim i na naszą prywatność?

Wyobraźcie sobie małą miejscowość – włoską enklawę na terytorium Szwajcarii. Położoną nad jeziorem i otoczoną górami. Jej obszar zajmuje zaledwie 2 km², a zamieszkiwany jest przez niewiele ponad 2 tys. osób. Rozrywek zaś dostarcza znane kasyno. Brzmi sielankowo?