Robiąc zakupy przez Internet, nie unikniesz podawania swoich danych: buty zamawiasz pod konkretny adres, wpisujesz adres e-mail, aby dostać potwierdzenie, a płatność przelewem ujawnia Twój numer konta. To jest jasne. Dlaczego więc sklep prosi Cię o wyrażenie pięciu zgód, a Twoją skrzynkę mailową regularnie zaśmiecają irytujące oferty? Zapraszamy na RODO-wycieczkę po zakupach.

Ochrona danych nie należała do tej pory do najbardziej zadbanych obszarów w organizacjach społecznych. Zamieszanie wokół RODO sporo zmieniło, jeśli chodzi o świadomość, ale już nie tak wiele, jeśli chodzi o praktyki: wszyscy wiedzą, że jest RODO, ale nie oznacza to bynajmniej, że go przestrzegają. Tymczasem wdrożenie nowych przepisów wcale nie musi być (kosztowną) drogą przez mękę, a korzyści dla organizacji są całkiem wymierne – od pewności, że działacie zgodnie z prawem, przez budowanie relacji zaufania z osobami w Waszym otoczeniu, po wzmocnienie bezpieczeństwa organizacji nie tylko pod kątem ochrony danych osobowych, ale też innych wrażliwych informacji.

Docierają do nas sygnały, że rozmaite urzędy ograniczają dostęp do informacji publicznej, „bo RODO”. Głośną sprawą była ostatnio odmowa ujawnienia wynagrodzeń kadry kierowniczej NBP, która doprowadziła do uchwalenia w błyskawicznym tempie specjalnej ustawy. Wyjaśniamy, dlaczego ten argument to nieporozumienie, i pokazujemy, gdzie leży klucz do wyważenia dwóch ważnych dla nas wartości: jawności życia publicznego i prawa do prywatności.

Danych przetwarzanych na serwerach i w komercyjnych bazach nie widać gołym okiem. Łatwo stracić poczucie, że one tam naprawdę krążą. Jeszcze trudniej wyobrazić sobie, co dokładnie wiedzą o nas te wszystkie aplikacje mobilne, platformy internetowe i współpracujący z nimi brokerzy danych. Jaki profil człowieka można ulepić z logów, technicznych danych urządzeń, metadanych? Nie wiemy tego, bo w zasadzie żadna firma, z którą utrzymujemy relacje w sieci, nie rozmawia z nami na ten temat otwarcie. Po 25 maja będzie musiała zacząć. Co nam powie?