Kiedyś dostęp do niektórych treści w bibliotekach uniemożliwiał Indeks ksiąg zakazanych. Dziś podobne ograniczenia wprowadza się w stosunku do stron internetowych. Niedawno dowiedzieliśmy się, że nasza strona (tak, ta sama, na której się właśnie znajdujemy) zawiera obraźliwe, nieodpowiednie dla młodszych odbiorców materiały, ba! – być może nawet pornografię, przemoc i wulgaryzmy. A stwierdził to filtr rodzinny.

Media regularnie informują o możliwych zagrożeniach związanych z używaniem kart zbliżeniowych, Narodowy Bank Polski postanawia zbadać ich bezpieczeństwo, o podjęcie podobnych działań zwraca się również Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (GIODO) do Komisji Nadzoru Finansowego. Praktyka coraz wyraźniej pokazuje, że rozwiązanie mające zapewnić wygodę i oszczędność czasu nie jest wolne od wad. I to wad na tyle poważnych, że przyjazna klientom technologia łatwo może stać się ich wrogiem...

Kilka miesięcy temu dostaliśmy od oburzonego czytelnika mrożącą krew w panoptykonowych żyłach wiadomość: za unijne pieniądze cenzuruje się Internet!

Czy czeka nas drugie ACTA? Unia Europejska rozpoczyna negocjacje dotyczące umowy handlowej ze Stanami Zjednoczonymi. Organizacje obywatelskie uważnie śledzą cały proces, wiedząc, że może on doprowadzić do powstania kolejnego kontrowersyjnego porozumienia, które pod sztandarem walki z piractwem będzie ograniczało prywatność.

„Naruszenie autonomii informacyjnej poprzez żądanie niekoniecznych, lecz wygodnych dla władzy publicznej informacji o jednostce, jest typowym dla czasów współczesnych instrumentem, po który władza publiczna chętnie sięga i dzięki któremu uzyskuje potwierdzenie swej pozycji wob