Minister administracji i cyfryzacji Michał Boni na prezentacji 20 stycznia 2012 r.

"Chcemy wykorzystywać dane z portali społecznościowych, dane związane z zachowaniem klienta w Internecie, łączyć to z danymi od firm telekomunikacyjnych..." - ta wypowiedź wiceprezesa Alior Banku zelektryzowała internautów. I choć trudno się dziwić ich oburzeniu, to trzeba przyznać otwarcie: nie zostało tu powiedziane nic nowego. Wiele firm już dawno zauważyło ogromny potencjał tkwiący w danych swoich klientów i korzystając z tego, że żadne przepisy im tego nie zabraniają, usiłują zrobić z tych informacji jak najlepszy – czyli najbardziej dla nich opłacalny – użytek. I dobrze jest mieć tego świadomość.

Relacja pacjent-lekarz z założenia charakteryzuje się pewną hierarchicznością. Lekarz ma przewagę w postaci posiadanej wiedzy i możliwości podejmowania wiążących decyzji. Nieświadomy różnych okoliczności pacjent często dobrowolnie poddaje się działaniom personelu medycznego.

Zastosowanie technologii cyfrowych w sektorze medycznym może przynieść wiele korzyści. Dlatego Unia Europejska intensywnie rozwija rozwiązania w zakresie e-zdrowia. Nie należy jednak zapominać o drugiej stronie medalu: wdrażanie nowych rozwiązań informatycznych stanowi duże wyzwanie dla ochrony prywatności. Na problemy związane z przetwarzaniem danych medycznych zwrócił niedawno uwagę Europejski Inspektor Ochrony Danych (EDPS).

Ministerstwo Gospodarki prowadzi prace nad zmianami w ustawie o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Ten ważny akt prawny reguluje m.in. zasady przetwarzania danych o niespłaconych długach oraz funkcjonowanie tzw. biur informacji gospodarczej. BIG-i są firmami, które zarabiają na pośredniczeniu w wymianie informacji o niespłaconych zobowiązaniach i prowadzą tzw. czarne listy dłużników. Fundacja Panoptykon już dwukrotnie krytycznie odnosiła się do kolejnych wersji projektu założeń. Obecna propozycja resortu gospodarki – mimo że niepozbawiona wad – zmierza jednak w lepszym kierunku.