Przepisy wspierające innowacje i chroniące przed nadużyciami – tak miała wyglądać unijna regulacja sztucznej inteligencji. Jednak propozycja przedstawiona przez Komisję Europejską 21 kwietnia nie odpowiada na najważniejsze wyzwania związane z rozwojem AI: nie stawia granic dla najbardziej ryzykownych zastosowań AI, nie umożliwia osobom poszkodowanym przez systemy AI dochodzenia swoich praw, nie rozwiązuje problemu czarnych skrzynek, a zamiast niezależnego nadzoru nad taką technologią proponuje pakiet biurokratycznych wymogów. Do tego wiele potencjalnie niebezpiecznych systemów w ogóle jej się wymyka. Przeanalizowaliśmy rozporządzenie o AI pod kątem postulatów, które sformułowaliśmy w czerwcu ubiegłego roku na początku prac nad regulacją.

Superwydajna, nieomylna, pozbawiona ludzkich uprzedzeń – świat oszalał na punkcie sztucznej inteligencji. Czy ten zachwyt jest uzasadniony? A może to zwykły marketingowy kit? Czy też – wręcz przeciwnie – rację mają ci, którzy twierdzą, że AI przejmie kontrolę nad naszym życiem? Rzeczywistość jest nieszczególnie sensacyjna: sztuczna inteligencja to narzędzie w rękach ludzi.

Zamiast realnego zewnętrznego nadzoru nad potencjalnie szkodliwym wykorzystaniem sztucznej inteligencji i narzędzi przejrzystości i kontroli dla ludzi poddanych ich działaniu checklista „do odhaczenia” – to najpoważniejsze zarzuty wobec zaprezentowanego w kwietniu przez Komisję Europejską projektu przepisów mających uregulować tę sferę technologiczną. Organizacje społeczne domagają się zmian w akcie o sztucznej inteligencji (AI Act), – które faktycznie postawią ludzi i ich prawa w centrum. Pod wspólnym stanowiskiem, które stworzyliśmy z naszą europejską siecią European Digital Rights, podpisało się 115 organizacji z całej Unii Europejskiej.

Już nie wybrani, ale wszyscy przedsiębiorcy. Nie przejściowo, ale cały czas. Krajowa Administracja Skarbowa chce permanentnie kontrolować polskich przedsiębiorców. Projekt zmian w ordynacji podatkowej nakłada na banki obowiązek przesyłania służbie wyciągów z kont firmowych raz na dobę. Będą w nich informacje także o klientach firm, czyli każdym z nas.

Rząd od miesięcy zapowiada uszczelnienie systemu podatkowego i skuteczniejszą walkę z przestępczością skarbową, szczególnie z tzw. karuzelami VAT-owskimi. Trudno dyskutować z tak postawionym celem: na unikaniu lub wyłudzaniu tego podatku tracimy wszyscy. Co więcej: mechanizm działania karuzel jest od dawna rozpoznany i dobrze widoczny, zarówno na poziomie sektora bankowego, jak i administracji skarbowej. Dlaczego zatem rząd chce budować system permanentnie i prewencyjnie kontrolujący wszystkie przepływy finansowe oraz wszystkich przedsiębiorców? Przedstawiamy nasze wątpliwości i szukamy odpowiedzi.