Odpowiedź jest prosta – blokowanie. W nowym wydaniu wraca ono do lex Uber. Apetytu na blokowanie stron z dopalaczami nie traci też minister zdrowia.

Otwarta, bezprzewodowa sieć to dziś norma. Kawiarnia, biblioteka, uczelnia, szkoła, przestrzeń publiczna w mieście… Coraz więcej instytucji udostępnia otwarte sieci, coraz więcej osób z nich korzysta.

W piątek australijskie media (i nie tylko) zniknęły z Facebooka. Firma Marka Zuckerberga po raz kolejny w ciągu kilku miesięcy zademonstrowała swoją władzę. Władzę, którą – podkreślmy – wykorzystuje na co dzień, tyle że w mniej widoczny sposób. Czym kieruje się Facebook przy podejmowaniu decyzji, jakie informacje trafią (lub nie) do 2 miliardów ludzi korzystających z tej platformy na całym świecie? Jak to możliwe, że może on ot tak wyłączyć informacje w całym kraju? Jakie wnioski powinniśmy wyciągnąć z piątkowego protestu?

W kwietniu Parlament Europejski będzie głosował nad projektem rozporządzenia w sprawie zapobiegania rozpowszechnianiu w Internecie treści o charakterze terrorystycznym (tzw. TERREG). Ponad 60 organizacji zajmujących się ochroną praw cyfrowych, w tym Panoptykon, zwróciło się w tym tygodniu do europosłów i europosłanek z apelem o jego odrzucenie.

Resort rodziny ma pomysł, jak ograniczyć dostęp osób małoletnich do stron z pornografią. Sam pomysł nie jest nowy, nowa jest jednak propozycja, jak to zrobić. Co ważne: proponowany mechanizm blokowania minimalizuje ryzyko ograniczenia naszych praw i wolności.