Za kilka dni przez Warszawę przejdzie Marsz Niepodległości. Od kilku lat Świętu Niepodległości towarzyszy ten sam, niestety przewidywalny, spektakl. Przy okazji marszu dochodzi do zniszczeń (czy w tym roku znów spłonie słynna tęcza?).

Kto, jak nie premier, ma posiadać wiedzę na temat działań rządu? – spytała retorycznie sędzia sprawozdawca, uzasadniając wyrok korzystny dla Fundacji Panoptykon, w sprawie o udostępnienie informacji publicznej w ramach akcji „100 pytań o inwigilację”. Sąd zgodził się z naszą argumentacją, że lakoniczne „organ nie posiada informacji” w sprawach, które należą do jego kompetencji, to nie jest odpowiedź – a zwykła bezczynność. Tym samym, w grze o dostęp do informacji publicznej, z pola nr 6 („składasz skargę na bezczynność”) przeszliśmy od razu na pole nr 8 - Wojewódzki Sąd Administracyjny nakazał Prezesowi Rady Ministrów odpowiedzieć na zadane przez nas pytania w ciągu 14 dni.

W 2013 r. gazety „The Guardian” i „The Washington Post” ujawniły informacje o programach masowej inwigilacji stosowanych przez rząd USA. Od tego czasu tematem poważnie zajęły się liczne organizacje pozarządowe oraz instytucje broniące praw człowieka. W nowym raporcie Grupa Robocza art. 29 analizuje, w jaki sposób nadzór w komunikacji elektronicznej wpływa na zakres ochrony praw człowieka.

Czy mamy prawo do informacji o tym, z kim współpracują nasze służby specjalne? Organizacje pozarządowe (m.in.

Jeśli polskie służby chciałyby ściśle współpracować z Amerykanami w ramach programów masowej inwigilacji takich jak PRISM – nie ma ku temu przeszkód.