Wbrew temu, co czytamy w regulaminach, dzielenie się informacjami w sieci to coraz rzadziej nasz wolny wybór. Społeczeństwo wymaga od nas ciągłej widzialności, ciągłego uczestnictwa: ci, którzy nie uczestniczą w tym spektaklu, budzą podejrzenia (może mają coś do ukrycia?) lub sami się wykluczają. Polityka firm, które zdominowały rynek usług internetowych, nie pozostawia nam pola do manewru: albo dzielisz się szeroko informacją, albo poszukaj innej usługi. Supermarkety kuszą programami lojalnościowymi, a ubezpieczyciele i banki specjalnymi ofertami dla tych, którzy pokażą więcej. Suma tych danych tworzy nasz unikatowy profil, który stopniowo wybija się na niepodległość. Dla niektórych osób i instytucji staje się bardziej wiarygodny, niż my sami. 

27 stycznia 2014 r. – niemal 4 lata temu – spytaliśmy Służbę Kontrwywiadu Wojskowego o to, ile razy pobierała billingi i dane internetowe obywateli. I choć nasze zapytanie dotyczyło statystyk za 2013 r., walka o udostępnienie tych informacji wciąż trwa.

Australijski rząd przygotował projekt reformy zwiększającej kompetencje służb specjalnych. Zakłada on m. in.

Meta dostała rekordową w historii obowiązywania RODO karę za przekazywanie danych użytkowniczek i użytkowników z Europy do Stanów Zjednoczonych w sposób naruszający przepisy o ochronie danych. Ma też czas do listopada, żeby zaprzestać transferu danych.