Ponad 40% Polaków ma kredyt w banku. Dotychczas w relacji z bankiem stawali oni w roli petentów, którzy – starając się o środki, których potrzebują – naturalnie byli w gorszej pozycji. Przejawiało się to m.in. w tym, że banki mogły zażądać od nich wszelkich informacji związanych z ich sytuacją i celem kredytu, jak również pozyskiwać informacje z innych źródeł. Poza ogólnymi zasadami ochrony danych osobowych nie było w tym zakresie żadnych ograniczeń. W efekcie klient, któremu bank odmówił kredytu, mógł tylko zgadywać, co było problemem – wysokość zarobków, rodzaj umowy, a może niespłacone na czas zobowiązania? Dzięki zmianom w prawie bankowym, o które walczyła Fundacja Panoptykon, to się zmieni: klient będzie mógł sprawdzić, co zdecydowało o ocenie jego zdolności kredytowej.

W Polsce 100% dużych i średnich firm zbiera dane, ale nie bardzo wie po co – aż 77,5% nie widzi potrzeby ich wykorzystywania. Na gruncie RODO nie ma miejsca na lekkomyślne podejście do danych, a dbałość o ich ochronę musi na stałe zagościć w checklistach osób tworzących narzędzia, w których dane są przetwarzane. Jak jeszcze RODO wpływa na pracę programistów? Czy mogą być oni „agentami” użytkowników? W tym tekście postaramy się odpowiedzieć na te pytania, rozwiać najważniejsze wątpliwości zgłaszane przez naszych odbiorców i podpowiedzieć, gdzie szukać praktycznych wskazówek.

Z jednej strony casual Friday, strefy relaksu i owocowe środy, a z drugiej bramki, identyfikatory, kamery, czytniki linii papilarnych i narzędzia monitorujące ruch myszką. W niektórych firmach można mieć wrażenie, że przychodzi się do nich nie po to, aby tworzyć fajne produkty i usługi, rozwijać się, zarabiać czy po prostu dobrze wykonać swoją pracę, a po to, żeby kraść, naciągać, ewentualnie przez gapiostwo lub głupotę narażać pracodawcę na straty.

Docierają do nas sygnały, że rozmaite urzędy ograniczają dostęp do informacji publicznej, „bo RODO”. Głośną sprawą była ostatnio odmowa ujawnienia wynagrodzeń kadry kierowniczej NBP, która doprowadziła do uchwalenia w błyskawicznym tempie specjalnej ustawy. Wyjaśniamy, dlaczego ten argument to nieporozumienie, i pokazujemy, gdzie leży klucz do wyważenia dwóch ważnych dla nas wartości: jawności życia publicznego i prawa do prywatności.

Brak dostępu do profilu, zgoda tylko na profilowanie wykorzystujące słabości, czarna lista zapomnianych – to ciekawostki z przygotowanego przez Polskie Stowarzyszenie Marketingu kodeksu postępowania w branży marketingu bezpośredniego, o uroczym skrócie KODO. Branża kreatywna kreatywnie podeszła również do interpretacji RODO i w swoim kodeksie zaproponowała szereg… ciekawych praktyk, którym przyjrzeliśmy się bliżej. Z przymrużeniem oka wyjaśniamy, jak ma się do nich RODO. Na kodeks zwrócili nam uwagę nasi czytelnicy – dziękujemy!

Po dzisiejszym posiedzeniu połączonych komisji sejmowych mamy dobre wiadomości: udało się przekonać rząd i posłów do wprowadzenia zmian w prawie bankowym, które zmienią proces przyznawania kredytów. W miejsce „czarnej skrzynki”, która wypluwa niezrozumiałe decyzje bez uzasadnienia, ma się pojawić przejrzysta procedura, wzmacniająca prawa osób ubiegających się o kredyt. To duży przełom w relacjach bank–klient i odpowiedź ustawodawcy na postulaty, które zgłaszamy od dawna.

Ochrona danych nie należała do tej pory do najbardziej zadbanych obszarów w organizacjach społecznych. Zamieszanie wokół RODO sporo zmieniło, jeśli chodzi o świadomość, ale już nie tak wiele, jeśli chodzi o praktyki: wszyscy wiedzą, że jest RODO, ale nie oznacza to bynajmniej, że go przestrzegają. Tymczasem wdrożenie nowych przepisów wcale nie musi być (kosztowną) drogą przez mękę, a korzyści dla organizacji są całkiem wymierne – od pewności, że działacie zgodnie z prawem, przez budowanie relacji zaufania z osobami w Waszym otoczeniu, po wzmocnienie bezpieczeństwa organizacji nie tylko pod kątem ochrony danych osobowych, ale też innych wrażliwych informacji.