18 kwietnia o godz. 19 w warszawskiej Café Kulturalna (pl. Defilad 1) w rozmowie o zagrożeniach prywatności w sieci, inspirowanej książką Cokolwiek wybierzesz Jakuba Szamałka, udział wezmą autor książki oraz Katarzyna Szymielewicz. Zapraszamy!

Specjalny zespół Ministerstwa Edukacji Narodowej zażądał od dyrektorów szkół wpisywania do Systemu Informacji Oświatowej informacji o strajkujących nauczycielach. Prezes UODO wydał komunikat, że takie żądanie jest niezgodne z prawem, ale jak to się stało, że baza danych, która miała ułatwić zarządzanie pieniędzmi w oświacie, stała się jednym z narzędzi w sporze rządu z nauczycielami?

Postęp technologiczny niewątpliwie poszerzył możliwości agencji rządowych monitorowania własnych obywateli i obcokrajowców. Wykorzystywaniu innowacji do skutecznego działania musi towarzyszyć szacunek dla praw i wolności każdego człowieka. Jak osiągnąć tę równowagę w Polsce, w której służby specjalne nie podlegają – i nigdy nie podlegały – realnej, silnej i zewnętrznej kontroli? Porozmawiamy o tym podczas debaty pt. „Zadania i uprawnienia służb specjalnych vs. wolności i prawa jednostki. Jak wytyczyć linię demarkacyjną?”. Panoptykon jest partnerem wydarzenia.

Już w sierpniu ruszy rekrutacja do Akademii Cyfrowej Wyprawki 2019. Podczas trzech dwudniowych zjazdów (wrzesień-listopad) uczestniczki i uczestnicy zgłębią tematy związane z prywatnością, dezinformacją i komunikacją w sieci. Przygotują się do podejmowania tych zagadnień w swojej pracy edukacyjnej i przećwiczą pracę z własnymi uczniami. Do udziału zapraszamy nauczycielki i nauczycieli z całej Polski. Udział w programie jest bezpłatny. Informacje już wkrótce na stronie Cyfrowej Wyprawki.

Centralne Biuro Antykorupcyjne jest w posiadaniu oprogramowania szpiegującego i aktywnie z niego korzysta do inwigilacji polskich obywateli – wynika z raportu opublikowanego rok temu przez Citizen Lab. CBA zaprzecza, jakoby miało narzędzie do „masowej inwigilacji” Polaków, media huczą, a zdaniem Panoptykonu dyskusja toczy się obok systemowego problemu, którym jest brak kontroli nad działaniami polskich służb – w tym wykorzystywanymi przez nie narzędziami – oraz brak mechanizmów informowania jednostki o byciu inwigilowanym. W zakresie kontroli nad służbami Polska odstaje od państw UE.