„Kamery monitoringu stały się naturalnym elementem naszego życia. Właściwie nikogo już nie dziwi ich obecność w otaczającej przestrzeni. Uważne oko wypatrzy je niemal wszędzie, jednak – małe i niepozorne – zazwyczaj nie zwracają na siebie uwagi.

Pracownica urzędu gminy poczuła się szykanowana, ponieważ wójt zainstalował w sekretariacie kamerę, nie informując jej o tym. Kamera skierowana na sekretariat obejmowała swoim zasięgiem siedzącą tyłem sekretarkę.

Temat tygodnia w Kulturze Liberalnej: Nadzorować, karać i podglądać.

8 września 2016 r. w warszawskim tramwaju linii 22 został napadnięty prof. Jerzy Kochanowski, który zwrócił na siebie uwagę agresorów tym, że rozmawiał ze znajomym po niemiecku. Sprawa wywołała duże poruszenie. Zarząd Tramwajów Warszawskich w oświadczeniu zapowiedział konkretne działania mające zapobiegać podobnym zdarzeniom w przyszłości. Reakcja władz Spółki cieszy, niepokoi nas jednak jeden z głównych elementów zapowiadanych zmian – wyposażenie wszystkich tramwajów w pełny monitoring. Kamery nie powstrzymają przemocy. Ich instalowanie będzie natomiast oznaczało dalszą ingerecją w prywatność pasażerów. Zaapelowaliśmy do spółki Tramwaje Warszawskie o poszukanie bardziej adekwatnego rozwiązania.

W warszawskich tramwajach ma być bezpieczniej. Zazwyczaj taki slogan oznacza montaż nowych kamer monitoringu – i rzeczywiście.