Lekarze orzecznicy ZUS, urzędnicy, egzaminatorzy na prawo jazdy, pracownicy sądów i wszyscy ci, którzy pełnią jakiekolwiek role publiczne – szczegółowe informacje o ich prywatnym majątku mają od 2018 r. trafiać do Internetu. Naszym zdaniem to nadmierna ingerencja w życie prywatne, która (według szacunków Rzecznika Praw Obywatelskich) będzie dotyczyła nawet 1,5 miliona osób. W tej krytyce Fundacja nie jest osamotniona. Np. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji obawia się, że informacje z oświadczeń wykorzystywane będą do celów komercyjnych i przestępczych, a także przez podmioty zagraniczne do „wywierania nacisku na funkcjonariuszy publicznych”. Swoje zastrzeżenia zgłosiło łącznie 12 ministerstw.

Unia Europejska wypowiada wojnę niekontrolowanym praktykom śledzenia w sieci  i proponuje nowe reguły gry. Stawką nie są tylko komercyjne interesy, ale przede wszystkim nasze prawa jako konsumentów i obywateli. 

14 listopada 2015 r. po zamachach na Paryż i Saint Denis wprowadzono we Francji stan wyjątkowy (fr. état d’urgence). 1 listopada 2017 r. – po niemal dwóch latach – stan wyjątkowy się zakończył. Ale czy to koniec antyterrorystycznej sagi?

Od maja przyszłego roku wszystkie dane, którymi dzielimy się z liniami lotniczymi przed podróżą, będą trafiały do specjalnej jednostki w Straży Granicznej. Będzie je ona mogła przekazać polskim i zagranicznym służbom. MSWiA przedstawiło właśnie projekt ustawy o przekazywaniu danych pasażerów linii lotniczych.

Na mocy ustawy antyterrorystycznej rejestracja kart prepaid stała się obowiązkowa. Wielokrotnie krytykowaliśmy pomysł, zarówno przed jego wprowadzeniem, jak i po nim. 1 lutego 2017 r. wszystkie karty SIM, które nie zostały zarejestrowane, wygasły. Czy obowiązek spełnił oczekiwania jego autorów, a także branży i obywateli? Panoptykon sprawdził, jak rejestracja prepaidów przebiegła w praktyce – a uzyskane dane są mniej niż jednoznaczne.