Coraz trudniej znaleźć instytucję, która nie krytykowałaby publicznie zasad dostępu Policji i innych służb do danych telekomunikacyjnych.

Kiedyś dostęp do niektórych treści w bibliotekach uniemożliwiał Indeks ksiąg zakazanych. Dziś podobne ograniczenia wprowadza się w stosunku do stron internetowych. Niedawno dowiedzieliśmy się, że nasza strona (tak, ta sama, na której się właśnie znajdujemy) zawiera obraźliwe, nieodpowiednie dla młodszych odbiorców materiały, ba! – być może nawet pornografię, przemoc i wulgaryzmy. A stwierdził to filtr rodzinny.

Media regularnie informują o możliwych zagrożeniach związanych z używaniem kart zbliżeniowych, Narodowy Bank Polski postanawia zbadać ich bezpieczeństwo, o podjęcie podobnych działań zwraca się również Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (GIODO) do Komisji Nadzoru Finansowego. Praktyka coraz wyraźniej pokazuje, że rozwiązanie mające zapewnić wygodę i oszczędność czasu nie jest wolne od wad. I to wad na tyle poważnych, że przyjazna klientom technologia łatwo może stać się ich wrogiem...

Kilka miesięcy temu dostaliśmy od oburzonego czytelnika mrożącą krew w panoptykonowych żyłach wiadomość: za unijne pieniądze cenzuruje się Internet!

Nie sposób przecenić znaczenie dostępu do informacji publicznej w praktyce funkcjonowania organizacji strażniczej.