Media regularnie informują o możliwych zagrożeniach związanych z używaniem kart zbliżeniowych, Narodowy Bank Polski postanawia zbadać ich bezpieczeństwo, o podjęcie podobnych działań zwraca się również Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (GIODO) do Komisji Nadzoru Finansowego. Praktyka coraz wyraźniej pokazuje, że rozwiązanie mające zapewnić wygodę i oszczędność czasu nie jest wolne od wad. I to wad na tyle poważnych, że przyjazna klientom technologia łatwo może stać się ich wrogiem...

Kilka miesięcy temu dostaliśmy od oburzonego czytelnika mrożącą krew w panoptykonowych żyłach wiadomość: za unijne pieniądze cenzuruje się Internet!

9 kwietnia na przejściach granicznych w państwach Unii Europejskiej zaczął działać System Informacyjny Schengen drugiej generacji – SIS II. Gromadzone są w nim informacje o osobach poszukiwanych, zaginionych oraz o kradzieżach. Unowocześniony system działa w oparciu o bardziej zaawansowane technologie i – co istotne – można do niego wprowadzać dane biometryczne.

Komisja Europejska zamierza utworzyć jedną z największych na świecie baz danych biometrycznych. Gromadzone w niej będą informacje o cudzoziemcach przekraczających granicę Unii. Jednak powód utworzenia tego systemu – zwalczanie nielegalnej migracji – nie uzasadnia tak dużej ingerencji w prawo do prywatności.

W zeszłym tygodniu Komisja Europejska zaprezentowała dwa projekty rozporządzeń dotyczące systemu wyjazdu i wyjazdu (Entry/Exit System, EES) oraz programu rejestrowania podróżnych (RTP, Registered Traveller Programme). Projekty te zostały przekazane do Parlamentu Europejskiego. Prace nad ich przyjęciem mają zakończyć się do końca 2018 roku.