W miniony weekend doszło do włamania do łódzkiego ogrodu zoologicznego.

"Chcemy wykorzystywać dane z portali społecznościowych, dane związane z zachowaniem klienta w Internecie, łączyć to z danymi od firm telekomunikacyjnych..." - ta wypowiedź wiceprezesa Alior Banku zelektryzowała internautów. I choć trudno się dziwić ich oburzeniu, to trzeba przyznać otwarcie: nie zostało tu powiedziane nic nowego. Wiele firm już dawno zauważyło ogromny potencjał tkwiący w danych swoich klientów i korzystając z tego, że żadne przepisy im tego nie zabraniają, usiłują zrobić z tych informacji jak najlepszy – czyli najbardziej dla nich opłacalny – użytek. I dobrze jest mieć tego świadomość.

Kamery, często tworzące skomplikowaną sieć połączeń, czyli tzw. systemy monitoringu, są już stałym elementem naszego życia – widzimy je (a one nas!) na ulicach, w sklepach, w autobusach, w szkołach i przedszkolach, a nawet w szpitalach. Postęp technologiczny oraz względnie niskie koszty spowodowały, że każdy może monitorować kogo i co chce. Tymczasem zasad funkcjonowania kamer nie regulują (prawie) żadne przepisy. Na prośbę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przygotowaliśmy nasze stanowisko dotyczące założeń kompleksowej regulacji prawnej działania monitoringu.

Wszystko już gotowe: opinie zebrane, materiały przeanalizowane. Prace analityczne trwające od kilku miesięcy na pewno doprowadziły do konkretnych wniosków. Zdiagnozowano nawet kwestie, które będą miały kluczowe znaczenie. Brakuje jeszcze „wystrzału startera” i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych rozpocznie realne prace nad ustawą o monitoringu. Może niebawem przestaniemy być „monitoringowym eldorado”?

Jakiś czas temu pewna zaniepokojona osoba zwróciła nam uwagę na to, że w jednym z oddziałów NFZ, w miejscu, gdzie obsługiwani są interesariusze, nagrywany jest dźwięk.