Atak na serwery i zabezpieczenia Hacking Team – włoskiej firmy specjalizującej się w oprogramowaniu szpiegującym – uchylił nam drzwi do świata, który polskie i zagraniczne służby najchętniej chowają pod podłogą. Podejmowane przez różne organizacje, w tym Fundację Panoptykon, próby wydobycia informacji od służb o narzędziach, z jakich korzystają, napotykają niezmienny opór. Wpadka Hacking Team pokazuje, że ta taktyka ma krótkie nogi: jeśli państwo podejmuje kontrowersyjne działania przeciwko obywatelom, wcześniej czy później – w wyniku wewnętrznego wycieku, ataku czy po prostu rzetelnego, dziennikarskiego śledztwa – wyjdzie to na jaw. Korzystając z medialnych doniesień, podsumowujemy, jakie możliwości polskie służby mogły zyskać dzięki usługom Hacking Team i czy było to zgodne z polskim prawem.

Pod koniec maja w mediach pojawiły się informacje o tym, że Ministerstwo Finansów planuje wdrożenie systemu identyfikacji głosowej w ramach Krajowej Informacji Podatkowej. Wykorzystywanie danych biometrycznych to poważna ingerencja w prywatność, dlatego postanowiliśmy dowiedzieć się więcej o nowym systemie. Pomysłem Ministerstwa zainteresowały się też organy odpowiedzialne za ochronę praw obywateli: Rzecznik Praw Obywatelskich oraz Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, które zwróciły się do niego z prośbą o wyjaśnienia.

Dwa tygodnie temu Fundacja Panoptykon, Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Amnesty International Polska wystosowały do polskich władz oraz organów kontrolnych listę 100 pytań dotyczących PRISM.

Nasza akcja „100 pytań o inwigilację do polskich władz” oraz artykuł w The Guardian o przyczynach niskiego zainteresowania sprawą PRISM w Polsce nie pozostają bez echa.