Najważniejszym wydarzeniem dotyczącym ochrony danych osobowych w 2016 r. będzie oficjalne zakończenie trwającej od 2012 r. reformy ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej.

Unia Europejska i Stany Zjednoczone ogłosiły, że uzgodniły nowe rozwiązania w zakresie transferów danych osobowych Europejczyków za Atlantyk. „UE–US Privacy Shield” zastąpić ma „Safe Harbour” – unieważnioną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej decyzję Komisji Europejskiej, na podstawie której dotychczas dokonywano transferów. Problem w tym, że porozumienie nie ma wiążącego charakteru, a ponadto realna ocena tego, czy zapewni odpowiedni poziom ochrony, będzie możliwa dopiero, gdy ujawniona zostanie jego spisana treść. A ta jeszcze nie powstała – ma zostać przygotowana w najbliższych miesiącach.

Mało co wywołuje tak duży społeczny sprzeciw, jak przestępstwa wobec dzieci – szczególnie te o charakterze seksualnym. Chęć przeciwdziałania im jest jedną z rzeczy, które łączą ponad społecznymi i politycznymi podziałami. Ale czy stanowi ona wystarczającą podstawę do tego, by wprowadzać rozwiązania, które prawdopodobnie nie wyeliminują żadnego problemu, za to mogą stworzyć wiele nowych zagrożeń? Mowa o rejestrze przestępców seksualnych – sztandarowym pomyśle Ministerstwa Sprawiedliwości.

Jakiś czas temu pewna zaniepokojona osoba zwróciła nam uwagę na to, że w jednym z oddziałów NFZ, w miejscu, gdzie obsługiwani są interesariusze, nagrywany jest dźwięk.

16 marca ponad dwadzieścia organizacji społecznych, w tym Fundacja Panoptykon, podpisało się pod listem wystosowanym do władz Unii Europejskiej z inicjatywy