Dwa tygodnie temu Fundacja Panoptykon, Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Amnesty International Polska wystosowały do polskich władz oraz organów kontrolnych listę 100 pytań dotyczących PRISM.

Nasza akcja „100 pytań o inwigilację do polskich władz” oraz artykuł w The Guardian o przyczynach niskiego zainteresowania sprawą PRISM w Polsce nie pozostają bez echa.

20 sierpnia Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Fundacji Panoptykon na bezczynność PKP SA. Pytaliśmy m.in. o liczbę i rozmieszczenie kamer na najważniejszych dworcach kolejowych, a także to, czy kamery rejestrują obraz, czy również dźwięk. Niestety, zdaniem sądu nasze pytania były zbyt „abstrakcyjne”.

Czy istnieją granice możliwości technicznych, których służby specjalne demokratycznego państwa, nie powinny przekracać? Jak je wyznaczyć?

Niepokoi Cię liczba kamer w pociągu lub na dworcu kolejowym? Nie wiesz, jakie mają możliwości i do czego są wykorzystywane? My postanowiliśmy się tego dowiedzieć, składając wnioski o informację publiczną.