Istotne wyzwania dla swobody wypowiedzi stwarzają dziś nie tylko ci tradycyjni publiczni cenzorzy, ale także ci prywatni, czyli dominujący w Internecie cybergiganci. Ci, którzy w praktyce kontrolują główne kanały obiegu treści oraz wymiany informacji: największe media społecznościowe i wyszukiwarki. To oni decydują o tym, co i jak rozchodzi się po sieci, a co z niej znika. Dzięki temu mają moc wpływania nie tylko na światopogląd poszczególnych osób, ale też na nastroje społeczne i wyniki wyborów.

7 lutego przed Sądem Okręgowym w Warszawie odbyła się pierwsza rozprawa w sprawie SIN vs Facebook. Organizacja społeczna pozwała firmę za to, że ta bez uprzedzenia i wyjaśnień usunęła jej konta i grupy ze swoich portali społecznościowych. Wrażenia? Sąd chce usłyszeć, jak dokładnie wyglądały okoliczności nałożenia blokady i próby odwołania się od tej decyzji.

Facebook podważa opinię przyjaciela sądu (amicus curiae) złożoną przez niemieckie Stowarzyszenie Praw Obywatelskich w polskim sporze o prywatną cenzurę na portalu. Korporacja, najwyraźniej obawiając się zawartych w dokumencie argumentów, próbuje namówić sąd, żeby w ogóle nie brał opinii pod uwagę.

Wspierana przez Panoptykon Społeczna Inicjatywa Narkopolityki SIN 10 miesięcy temu złożyła pozew przeciwko Facebookowi za arbitralne blokowanie jej profilu. Mimo upływu niemal roku sprawa wciąż jest na wstępnym etapie. Dlatego do sądu trafiła właśnie prośba o ponaglenie tłumacza, który od ponad dwóch miesięcy przekłada nasz pozew na angielski.

Stało się! Wyzwanie #Hot16Challenge2 dotarło i do Panoptykonu za sprawą nominacji przez Niebezpiecznik. Moralne i finansowe wspieranie medyków w tym trudnym czasie uważamy za bardzo ważne (ach gdyby tak do 3 milionów zebranych przez fanów artystów uczestniczących w akcji państwo dosypało kilka kolejnych, które przeznacza na „aplikacje do walki z pandemią” o wątpliwej skuteczności). Mamy dla Was dwie wiadomości – jedną złą, drugą trochę lepszą.