Komisja Wenecka przyjęła w poprzednim tygodniu opinię w sprawie tzw. ustawy inwigilacyjnej. W tym została ona upubliczniona. Zdaniem Komisji służby zyskały nazbyt szerokie kompetencje, które mogą uderzać bezpośrednio w prawo do prywatności. Tym uprawnieniom niestety nie towarzyszą odpowiednie gwarancje ochrony. Obowiązujące prawo wymaga więc zmian.

Zamiast tworzenia pozorów nadzoru, potrzebna jest prawdziwa kontrola nad uchybieniami służb – twierdzi ekspert. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, przygotowując projekt ustawy o Komisji Kontroli Służb Specjalnych, poruszyło bardzo ważny dla praw obywatelskich problem nadzoru nad funkcjonowaniem służb. Jak ogromne możliwości służbom daje nowa technologia, pokazują informacje ujawniane przez Edwarda Snowdena. I choć nic nie wiadomo o działaniach inwigilacyjnych prowadzonych przez polskie służby na masową skalę, to dobry moment, by na nowo przemyśleć kontrolę nad ich funkcjonowaniem. Obecna sytuacja wymaga bowiem zmiany.

Dziennikarze, adwokaci i najważniejsi politycy, m.in. prezydent Francji Emmanuel Macron, byli inwigilowani za pomocą Pegasusa – wynika z lipcowych doniesień Guardiana. Pegasus to oprogramowanie służące do totalnej inwigilacji, do którego dostęp mają również polskie służby. Z tej afery płyną trzy ważne wnioski.

Jako przedstawiciele organizacji czasem możecie stać się przedmiotem lub uczestnikiem czynności prowadzonych przez służby. W takiej sytuacji Waszym celem powinno być dążenie do wyjaśnienia sytuacji oraz utrzymanie sprawnego działania organizacji. W tym odcinku Poradnika BINGO zajmiemy się dwoma scenariuszami działania służb: jawnym, np. gdy funkcjonariusze zapukają do drzwi Waszego biura lub gdy otrzymacie pismo wzywające do złożenia wyjaśnień lub wydania sprzętu, i niejawnym. W tym drugim przypadku, jeśli funkcjonariusze nie wykryją nieprawidłowości i nie postawią Wam zarzutów, być może nigdy się nie dowiecie, że w ogóle się Wami interesowali.