„Cenzura Internetu”, „Polska rajem dla piratów”... Takie skrajne stanowiska dotyczące ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną (UŚUDE) przewinęły się w ostatnich dniach przez media. Sprawa jest jednak zdecydowanie bardziej złożona niż opinie niektórych środowisk. Projekt nowelizacji ustawy, w wersji z początku lutego, trafił w tym tygodniu na posiedzenie Rady Ministrów. Wywołało to spore zamieszanie i co najmniej parę „nieścisłości” w mediach, które warto wyjaśnić. Nie ma wątpliwości, że pewne zmiany w UŚUDE są potrzebne. Ale jaki kształt powinny przybrać? Co do tego, jak zwykle, zdania są podzielone – swój punkt widzenia mają hostingodawcy, właściciele wyszukiwarek i serwisów publikujących linki do cudzych treści, politycy, twórcy i sami użytkownicy Internetu.

Agenda wczorajszego posiedzenia Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (ITRE) w europarlamencie zawierała jeden, szczególnie ważny punkt.

Wczoraj odbył się drugi Kongres Wolności w Internecie, organizowany przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji.

Kamery, często tworzące skomplikowaną sieć połączeń, czyli tzw. systemy monitoringu, są już stałym elementem naszego życia – widzimy je (a one nas!) na ulicach, w sklepach, w autobusach, w szkołach i przedszkolach, a nawet w szpitalach. Postęp technologiczny oraz względnie niskie koszty spowodowały, że każdy może monitorować kogo i co chce. Tymczasem zasad funkcjonowania kamer nie regulują (prawie) żadne przepisy. Na prośbę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przygotowaliśmy nasze stanowisko dotyczące założeń kompleksowej regulacji prawnej działania monitoringu.

Podczas gdy policja i inne służby przekonują, że drony stanowią doskonałe narzędzie do walki z przestępczością, na alarm – w obronie wolności obywatelskich – biją nie tylko aktywiści, ale również część amerykańskich polityków.

Często używane w kontekście reformy ochrony danych określenie "lobbing biznesu" może wydawać się nieco enigmatyczne. Kto i za czym lobbuje? Jak to się przekłada na głosy w Parlamencie Europejskim i na naszą prywatność?

Państwo członkowskie Unii Europejskiej stało się celem ataku terrorystycznego, ofiarą klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka? Jeśli wejdzie w życie najnowsza propozycja Komisji Europejskiej, państwo, które znajdzie się w takiej sytuacji, będzie mogło zażądać pomocy od innych państw i instytucji unijnych. Wsparcie takie może obejmować zaangażowanie wojska, policji i innych służb oraz pomoc techniczną lub finansową. Tak w skrócie wygląda propozycja implementacji art. 222 Traktatu Lizbońskiego, zwanego klauzulą solidarności, przedłożona w grudniu przez Komisję Europejską oraz Wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.

Do wielu urządzeń, które już mamy dookoła siebie, a które – gromadząc szczegółowe dane o naszym życiu – stwarzają wyzwanie dla ochrony prywatności, może niebawem dołączyć „inteligentny” licznik energii elektrycznej. Przynajmniej do tego dąży Ministerstwo Gospodarki.