Artykuł 16.04.2015 4 min. czytania Tekst Image Cyberbezpieczeństwo to jeden z najgorętszych tematów politycznej debaty. Słyszymy, że zagrażają nam rosyjscy i chińscy cyberżołnierze, że potrzeba dalej idących kroków, by chronić dane przed wyciekiem czy wrogim przejęciem. Mimo to bez przerwy coś wycieka – nie tylko z serwerów renomowanych firm, ale też rządowych skrzynek pocztowych i tajnych baz służb wywiadowczych. Częściowym wyjaśnieniem tego paradoksu jest to, że same rządy i ich tajne służby przyczyniają się do osłabienia bezpieczeństwa informacji. Z okazji globalnej konferencji na temat cyberprzestrzeni (GCCS2015) międzynarodowa koalicja organizacji pozarządowych – wśród nich Fundacja Panoptykon – wydała stanowcze oświadczenie w tej sprawie, w którym stwierdza, że „największym zagrożeniem dla cyberbezpieczeństwa i Internetu jest masowa inwigilacja”. Przedstawiciele rządów, organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości oraz międzynarodowych korporacji spotykają się na konferencji GCCS2015, by dyskutować o konkretnych sposobach na zwiększenie bezpieczeństwa informacji w sieci. W oficjalnej agendzie zabrakło jednak fundamentalnej kwestii: programów masowej inwigilacji, które z premedytacją wykorzystują lub generują luki w bezpieczeństwie informacji. Dlatego Free Press Unlimited, Bits of Freedom, Greenhost, Fundacja Panoptykon, Artykuł 19 i la Quadrature du Net przygotowały i przekazały mediom stanowisko zatytułowane „Słoń w pokoju na GCCS2015”. Krytykujemy w nim politykę rządów, których działania – takie jak tworzenie złośliwego oprogramowania – narażają wszystkich użytkowników sieci, również dyplomatów i urzędników państwowych, na konkretne zagrożenia związane z utratą kontroli nad danymi. Rządy prowadzą świadomą politykę, która zagraża prywatności i bezpieczeństwu w sieci. „Dzięki rewelacjom sygnalisty Edwarda Snowdena wiemy, że Internet zmienił się w największy w historii system masowej inwigilacji. W istocie, wiele krajów, które są reprezentowane na tej konferencji, wykorzystuje narzędzia inwigilacji, przechwytujące hurtowe ilości danych niewinnych obywateli, a tym samym zagraża prywatności i bezpieczeństwu w Internecie. Wiemy, że te kraje prowadzą, wspierają lub tolerują masową inwigilację, wykorzystując lub produkując złośliwe oprogramowanie i domagając się «tylnych wejść» do oprogramowania i nośników informacji. Robiąc to, naruszają międzynarodowe standardy praw człowieka i podważają jeden z fundamentów Internetu: zaufanie” – napisaliśmy we wspólnym stanowisku. Internet stał się nieodzowny dla realizacji naszych podstawowych praw – wolności wypowiedzi, dostępu do informacji – ale też ekonomicznego rozwoju. W praktyce pełni funkcję krytycznej infrastruktury cyfrowego świata. Dlatego musi być chroniony. Obecna polityka rządów – mimo głośnych zapewnień, że cyberbezpieczeństwo jest ważne – zmierza w przeciwnym kierunku. Negatywnych konsekwencji z tym związanych doświadczają przede wszystkim obywatele, którzy coraz bardziej obawiają się o swoją prywatność w sieci i coraz częściej cenzurują własną aktywność w Internecie w obawie, że przesyłane informacje wyciekną lub zostaną wykorzystane przeciwko nim. To globalny problem, choć najmocniej odczuwalny w krajach autorytarnych, gdzie konsekwencje związane z utratą kontroli nad informacją mogą być bardzo poważne, z uwięzieniem i utratą życia włącznie. Tak długo, jak długo istnieją programy masowej inwigilacji, nie będzie wolnego i bezpiecznego Internetu dla nikogo, nigdzie. Dlatego wzywamy kraje biorące udział w konferencji GCCS2015 do zarzucenia niebezpiecznych polityk i przestrzegania międzynarodowych zasad stosowania praw człowieka w nadzorze nad komunikacją, opracowanych przez szeroką koalicję organizacji pozarządowych. Najważniejsze z nich to: konieczność, proporcjonalność, przejrzystość, kontrola sądu, prawo do informacji dla osoby nadzorowanej oraz zabezpieczenie przed nieautoryzowanym dostępem. Tak długo, jak długo istnieją programy masowej inwigilacji, nie będzie wolnego i bezpiecznego Internetu dla nikogo, nigdzie. Katarzyna Szymielewicz Pełna treść oświadczenia pt. „Słoń w pokoju na GCCS2015” [PDF] 13 zasad stosowania praw człowieka w nadzorze nad komunikacją Katarzyna Szymielewicz Autorka Linki i dokumenty statement_gccs1.pdf231.57 KBpdf smallphant.png21.07 KBpng Temat bezpieczeństwo programy masowej inwigilacji Internet Poprzedni Następny Newsletter Otrzymuj informacje o działalności Fundacji Administratorem twoich danych jest Fundacja Panoptykon. Więcej informacji o tym, jak przetwarzamy dane osób subskrybujących newsletter, znajdziesz w naszej Polityce prywatności. Zapisz się Zapisz się Akceptuję Regulamin usługi Zobacz także Artykuł Quiz na piątek trzynastego – do wygrania „Login” Tomasza Lipki „System ma kilka kręgów, przy czym każdy kolejny daje ci coraz większe uprawnienia do kontrolowania ludzi. I budzi coraz większe uzależnienie, w miarę jak zaczynasz rozumieć filozofię obsługi. (…) Interfejs jest intuicyjny, bo to nie jest aplikacja przeznaczona dla informatyków. 13.09.2019 Tekst Artykuł Wygrana w sądzie z ABW! Szef ABW musi ponownie rozpatrzyć wniosek Fundacji Panoptykon o informację, jak często korzysta z uprawnień do podsłuchiwania cudzoziemców bez zgody sądu i zdalnego dostępu do wszystkich możliwych systemów monitoringów i baz danych – zdecydował dziś Naczelny Sąd Administracyjny. NSA uznał, że… 27.09.2019 Tekst Podcast Czy wywiadowi można ufać? Rozmowa z płk. Grzegorzem Małeckim Złamanie kodu Enigmy, operacja Samum i… właściwie o polskim wywiadzie wiadomo niewiele więcej. A to fatalna wiadomość. O to, dlaczego tajność nie służy polskim służbom, czy to możliwe, że polski wywiad kupuje sprzęt medyczny (maseczki i respiratory) dla Ministerstwa Zdrowia i jakie zagrożenia… 22.10.2020 Dźwięk