Irlandzki organ ochrony danych przyjął do rozpatrzenia naszą skargę przeciwko Google’owi dotyczącą kluczowego obszaru działalności internetowego giganta – tworzenia zasad funkcjonowania giełd reklamowych, w ramach których dane wszystkich osób korzystających z Internetu w ułamku sekundy rozpowszechniane są do setek firm licytujących między sobą możliwość wyświetlenia reklamy.
Sąd tymczasowo zakazał Facebookowi usuwania stron, kont i grup prowadzonych na Facebooku i Instagramie przez Społeczną Inicjatywę Narkopolityki, a także blokowania jej pojedynczych postów. Oznacza to, że przynajmniej do rozstrzygnięcia sprawy aktywiści SIN mogą prowadzić edukację narkotykową bez obaw, że nagle stracą możliwość komunikowania się ze swoimi odbiorcami. Facebook został ponadto zobowiązany w ramach zabezpieczenia powództwa do zachowania usuniętych w 2018 r. i 2019 r. kont, stron i grup, tak aby w razie wygrania procesu przez SIN mogły one zostać przywrócone wraz z całą opublikowaną na nich treścią, komentarzami innych użytkowników, a także osobami je obserwującymi i lubiącymi. A to jeszcze nie koniec dobrych wiadomości: Sąd Okręgowy w Warszawie potwierdził, że polscy użytkownicy mogą dochodzić swoich praw przeciwko internetowemu gigantowi także w Polsce. Postanowienie sądu nie jest ostateczne – po jego doręczeniu Facebook Ireland będzie mógł zaskarżyć je do sądu apelacyjnego.
Ustawa inwigilacyjna umożliwiła polskim służbom zawieranie z firmami internetowymi porozumień, dzięki którym uzyskują stały i nieograniczony dostęp do danych internetowych, czyli np. informacji o tym, co polscy użytkownicy Internetu kupują na portalach aukcyjnych i jakie artykuły najbardziej ich interesują. Spytaliśmy Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, ile takich porozumień zawarła. Służba odmówiła odpowiedzi, a w czwartek jej decyzję zatwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Takie zakończenie sprawy podważa zaufanie zarówno do służb, jak i do sądów administracyjnych.
W wakacje ruszamy w Polskę. Tego lata możecie nas spotkać aż na trzech festiwalach. Na każdy z nich przygotowaliśmy dla Was coś specjalnego: warsztaty, kreatywne ćwiczenia i panoptykonowe gadżety.
3-6 lipca – Open’er Festiwal, Gdynia
Na nasze stoisko w Strefie NGO zapraszamy Was wspólnie z Fundacją Centrum Cyfrowe. Obejrzycie nietypową wystawę, wcielicie się w algorytm Facebooka, zostaniecie twórcami kolaży – to tylko niektóre z aktywności, które pozwolą Wam spojrzeć na tematy, którymi się zajmujemy, pod nieco innym kątem.
9-13 lipca – SLOT Art Festival, Lubiąż
W słowach organizatorów SLOT Art to „przestrzeń, gdzie ludzie ze sobą rozmawiają, dyskutują, przeżywają coś razem, uczą się od siebie, pomagają sobie”. Nie mogło nas tam zabraknąć! Spotkacie nas w aż trzech miejscach:
Zapraszamy do naszej Orwell Cafe, czyli stoiska czynnego przez cały festiwal.
W jaki sposób podejmujemy decyzje wyborcze? Czy ten, kto zna nasze potrzeby i słabości, rzeczywiście może sprawić, że zmienimy swoje poglądy, a przynajmniej skutecznie nas zniechęcić do zagłosowania na kontrkandydata? Czy cechy naszej osobowości naprawdę można wyinterpretować z publicznie dostępnych informacji? A jeśli to wszystko prawda, czy taką władzę można jeszcze poddać kontroli społecznej? Zapraszamy do rozmowy o nowych narzędziach marketingu politycznego – we wtorek 9 lipca 2019 r. o godz. 17:30 w Collegium Civitas.
Gościem specjalnym tego wydarzenia jest Michał Kosiński – wykładowca Uniwersytetu Stanforda i specjalista w dziedzinie psychometrii. W dyskusji o tym, jak ten problem wygląda w Polsce – na bazie doświadczeń z dwóch ostatnich wyścigów wyborczych – wezmą udział: Dominik Batorski (Interdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego UW; Sotrender), Krzysztof Izdebski (Fundacja ePaństwo), Anna Mierzyńska (OKO.press) i Katarzyna Szymielewicz (Fundacja Panoptykon).
Kilka tygodni temu opublikowaliśmy projekt nowej ustawy o ochronie informacji niejawnych. Każdy projekt, nawet dotyczący tajemnic, powinien być jawny, szczególnie że ustawa dotknie m.in. tysiące urzędników i przedsiębiorców. Skoro rząd nabrał wody w usta, postanowiliśmy wejść w rolę Rządowego Centrum Legislacji i zebrać dokumenty towarzyszące tworzonym przepisom.
Miało być sprawnie i nowocześnie, ale mechaniczne przydzielanie bezrobotnych do trzech kategorii odpowiadających stopniowi „oddalenia od rynku pracy” kończyło się niesprawiedliwymi i niezrozumiałymi dla nich decyzjami. „Dostałam pierwszy profil, a mój brat drugi. W sumie nie wiem, czym różni się nasza sytuacja” – frustrowała się na naszej stronie bezrobotna 30-latka. Od dziś urzędy pracy nie będą profilować bezrobotnych.
Już na etapie prac legislacyjnych zwracaliśmy uwagę na potencjalne zagrożenia. Po wejściu przepisów w życie zbadaliśmy, jak profilowanie działa w praktyce, m.in. analizując dane uzyskane z ponad 100 urzędów pracy.
Mieliśmy nadzieję, że unijne rozporządzenie o ochronie danych osobowych (RODO) będzie prawdziwie transgraniczną regulacją. Nie tylko jednym tekstem prawnym, stosowanym na całym kontynencie, ale przede wszystkim spójną doktryną i jednolitym systemem egzekwowania tego, co na papierze. Widząc, jakie emocje i obawy na rynku uruchamia groźba wysokich kar finansowych, mieliśmy nadzieję, że zarówno duże jak i małe firmy naprawdę dostosują się do nowych reguł gry. W jakim stopniu te obietnice się spełniły?
Walka z nieprzejrzystymi praktykami firm z branży reklamy interaktywnej toczy się nie tylko w Polsce, gdzie zapoczątkowały ją nasze skargi na Google’a i IAB – nieformalnych regulatorów rynku. Analogiczne skargi trafiły łącznie aż do 14 innych organów ochrony danych, m.in. w Irlandii, Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii czy Holandii.
Jako pierwsi publikujemy projekt nowej ustawy o ochronie informacji niejawnych. Autorzy projektu zignorowali obowiązek jego publikacji na stronach Rządowego Centrum Legislacji, mimo że ustawa trafiła już na posiedzenie Komitetu Stałego Rady Ministrów. Projekt dotyczy zaś nie tylko zasad postępowania z najważniejszymi sekretami służb specjalnych, ale także dziesiątek tysięcy osób poddawanych procedurze weryfikacji dostępu do niejawnych informacji czy 1600 firm, które posiadają świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego. Nowe możliwości, jakie rząd planuje przyznać Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, narażają na szwank zaufanie, jakim państwo powinni darzyć jego urzędnicy i obywatele.
