Czy mieszkańcy stolicy czują się bezpiecznie w swoim mieście? Czego się obawiają? Gdzie czują się najbardziej komfortowo? W tekstach z serii poświęconej bezpieczeństwu w Warszawie przyglądaliśmy się już statystykom przestępczości oraz polityce i budżetowi miasta.

„Są kamery, jest bezpieczniej”. Jedna z osób biorących udział w naszych badaniach w ten zwięzły sposób wyraziła swoją opinię na temat monitoringu. Nie jest to pogląd odosobniony – wręcz przeciwnie.

Trudno wyobrazić sobie współczesną szkołę bez nadzoru. Uczniowskie obowiązki, dzwonki, a czasami także zunifikowane stroje, nazywane obecnie „po wojskowemu” mundurkami. Nawet układ tradycyjnej klasy pomyślany jest tak, by podkreślać hierarchę i ułatwiać kontrolę nad uczniami.

Losy prac nad przyjęciem regulacji prawnych dotyczących monitoringu wizyjnego i uprawnień służb nie przestają zadziwiać.

Przed okiem kamery nie ma ucieczki. Śledzą nas na ulicy, w sklepie, na osiedlu, w urzędzie. Coraz częściej wkraczają nawet w sferę naszej intymności. Kamery w toaletach instalują niektórzy pracodawcy, niekiedy nawet dyrektorzy szkół. Tym razem media donoszą o zamontowaniu kamer w ubikacji w łódzkim ogrodzie zoologicznym.

O tym, że toaleta jest monitorowana, informuje już kartka na drzwiach wejściowych. Kamera wisi pod sufitem i obejmuje swoim zasięgiem całe pomieszczenie.

Skąd pomysł na kamery w toalecie?