Redakcji Kultury Liberalnej udało się zorganizować pierwszą publiczną debatę na temat ACTA, w trakcie której powiedziano coś więcej, niż uproszczenia i frazesy. Najwyraźniej czas już dojrzał do tego, żeby rozmawiać w sposób głębszy i bardziej uporządkowany. Nareszcie nikt już nie pytał o treść ACTA. Rozmawialiśmy o specyfice ruchu protestujących w sieci i na ulicach; o konsultacjach społecznych, które pomijają obywateli; o tym, co ACTA znaczy dla polskiego Internetu, jakie reprezentuje wartości; o sensie i bezsensie prawa własności intelektualnej; o tym, co dalej "po ACTA".

Już w ten weekend (4-5 lutego) zapraszamy wszystkich, którym bliska jest idea wolnego i otwartego internetu, na improwizowany kongres organizacji społ

W tym sporze nie chodzi o "promowanie piractwa". Chodzi o powstrzymanie nowej fali nadzoru nad społeczeństwem; o wolny i otwarty Internet; o zachowanie proporcji między ochroną interesów milionów użytkowników i wartości, dzięki którym rozwija się sieć, a zabezpieczaniem komercyjnych interesów jednej branży przemysłu. Przypominamy o tym, ponieważ coraz częściej i z coraz większym niepokojem czytamy, jak na różnych formach walka z ACTA jest utożsamiana z promowaniem nielegalnej wymiany plików. Spór internautów z rządem, który z sieci wylał się już na ulicę, i trwające od miesięcy protesty organizacji pozarządowych mają naprawdę o wiele poważniejsze podstawy.

Po sprawie ACTA porozumienia o wolnym handlu między UE i USA nie mają dobrej prasy. I słusznie. O ile w samym wolnym przepływie dóbr i usług nie ma nic złego, porozumienia handlowe negocjowane w poufnym trybie sprzyjają niejasnym transakcjom, na których biznes zwykle korzysta bardziej niż obywatele. Dlatego ci ostatni burzą się na samą myśl o kolejnych negocjacjach, w których stawką mogłyby być ich prawa podstawowe. Już niedługo przekonamy się, czy Komisja Europejska wyciągnęła wnioski z ACTA: 8 lipca rozpoczynają się negocjacje Transatlantyckiego Porozumienia o Handlu i Inwestycjach (Transatlantic Trade and Investment Partnership).