Mieliśmy nadzieję, że unijne rozporządzenie o ochronie danych osobowych (RODO) będzie prawdziwie transgraniczną regulacją. Nie tylko jednym tekstem prawnym, stosowanym na całym kontynencie, ale przede wszystkim spójną doktryną i jednolitym systemem egzekwowania tego, co na papierze. Widząc, jakie emocje i obawy na rynku uruchamia groźba wysokich kar finansowych, mieliśmy nadzieję, że zarówno duże jak i małe firmy naprawdę dostosują się do nowych reguł gry. W jakim stopniu te obietnice się spełniły?

Miało być sprawnie i nowocześnie, ale mechaniczne przydzielanie bezrobotnych do trzech kategorii odpowiadających stopniowi „oddalenia od rynku pracy” kończyło się niesprawiedliwymi i niezrozumiałymi dla nich decyzjami. „Dostałam pierwszy profil, a mój brat drugi.

Kilka tygodni temu opublikowaliśmy projekt nowej ustawy o ochronie informacji niejawnych. Każdy projekt, nawet dotyczący tajemnic, powinien być jawny, szczególnie że ustawa dotknie m.in.

Brytyjski urząd ochrony danych (ICO) wydał raport, w którym kwestionuje zgodność z prawem giełd, które dopasowują reklamy do użytkowników. Największe grzechy branży reklamowej według ICO są zbieżne z tymi, które opisywaliśmy w naszych skargach na Google’a i IAB – nieformalnych regulatorów rynku reklamy behawioralnej. ICO to pierwszy organ ochrony danych, który tak kategorycznie postawił sprawę. Martwi nas jednak ciągły brak konsekwencji dla firm, które notorycznie dopuszczają się naruszeń.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpatrując skargę warszawskiego ratusza, uznał, że tablice rejestracyjne nie stanowią danych osobowych. Głęboko nie zgadzamy się z tym wyrokiem i uważamy go za niebezpieczny precedens. Przypominamy, czym są dane osobowe i dlaczego lepiej rozumieć to pojęcie szerzej, niż zrobił to sąd.