Nowy System Informacji Oświatowej (SIO) od początku wzbudzał kontrowersje. Ministerstwo Edukacji Narodowej przeforsowało jednak projekt zakładający gromadzenie na poziomie centralnym bardzo długiej listy informacji o każdym polskim przedszkolaku i uczniu. Konieczność przyjęcia nowych rozwiązań uzasadniano wadliwością poprzednich. Każdy argument przeciwko nowemu SIO był zbijany twierdzeniem, że bez niego nie da się dobrze podzielić pieniędzy na oświatę. Poprzedni system takiej gwarancji nie dawał. Jak się jednak okazuje... do czasu.

Zamiast tworzenia pozorów nadzoru, potrzebna jest prawdziwa kontrola nad uchybieniami służb – twierdzi ekspert. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, przygotowując projekt ustawy o Komisji Kontroli Służb Specjalnych, poruszyło bardzo ważny dla praw obywatelskich problem nadzoru nad funkcjonowaniem służb. Jak ogromne możliwości służbom daje nowa technologia, pokazują informacje ujawniane przez Edwarda Snowdena. I choć nic nie wiadomo o działaniach inwigilacyjnych prowadzonych przez polskie służby na masową skalę, to dobry moment, by na nowo przemyśleć kontrolę nad ich funkcjonowaniem. Obecna sytuacja wymaga bowiem zmiany.

Niemieccy użytkownicy portalu Redtube otrzymali kilka dni temu wezwania do zapłaty 250 euro za rzekome naruszenie praw autorskich. Choć sprawa toczy się za zachodnią granicą problem „copyright trolling”, czyli żądania pieniędzy pod groźbą pozwu, pojawia się również w Polsce.

Główny Urząd Statystyczny zaprosił nas do konsultacji projektu nowelizacji ustawy o statystyce publicznej. Już teraz instytucja ta wie o nas bardzo wiele.

Jest wygodnie. Jeszcze nigdy zaspokajanie potrzeb takich jak dostęp do informacji, kultury, swobodnej ekspresji, kontaktu z innymi nie było tak proste. Wszystko dzięki produktom udostępnionym nam przez korporacje: Facebook, Twitter, Google, Microsoft, Amazon i Apple. Ich oferta jest praktycznie darmowa: „zgoda na przetwarzanie danych w celach marketingowych” – co to za cena? Radio, telewizja, gazety też zarabiają na reklamach, a w zamian oferują znacznie mniej. Przecież nie będę płacić za każdy obejrzany teledysk na YouTubie – oglądam wyświetlane reklamy, a reklamodawca płaci artyście i portalowi. Tak jest dobrze i przyjemnie. Tylko skoro jest aż tak dobrze, to czemu Wojciech Orliński twierdzi, że czas się bać?