Parlament Europejski zabrał głos w sprawie masowej inwigilacji Europejczyków przez amerykański wywiad.

W czerwcu 2013 r. Edward Snowden ujawnił informacje o skali inwigilacji elektronicznej prowadzonej w USA przez Narodową Agencję Bezpieczeństwa (NSA). Oświadczył, że zrobił to, gdyż nie chciał żyć w świecie, w którym nie ma prywatności. Wąski krąg specjalistów zajmujących się Internetem i komunikacją domyślał się istnienia programów szpiegujących takich jak PRISM. Jednak dopiero Snowden dostarczył twardych dowodów, że Internet jako przestrzeń, w której możemy być wolni, bezpieczni i anonimowi, to iluzja.

Niebawem minie jedenaście miesięcy od ujawnienia, że amerykańskie służby na potęgę inwigilują Europejczyków. Gdy informacje te dotarły do opinii publicznej, liderzy Unii Europejskiej zapowiadali szereg działań mających zagwarantować ochronę prywatności na Starym Kontynencie.

W ciągu ostatnich tygodni opublikowaliśmy na stronie Panoptykonu kilka tekstów dotyczących polityki bezpieczeństwa Warszawy. Zwróciliśmy w nim uwagę na różne środki, którymi posługują się władze miasta i służby, by zapewnić porządek i poczucie bezpieczeństwa mieszkańców.

Ostatnia kadencja Parlamentu Europejskiego pokazała, że jego wpływ na prawa i wolności człowieka może być znaczący.