Czego boimy się w kontakcie z robotem? A czego od niego oczekujemy? Czy robot musi wyglądać jak człowiek? Komu prędzej zaufamy – robotowi, który nas leczy, czy temu, który po nas posprząta? Kto z robotem bierze ślub, a kto robota ma na sumieniu? I co to wszystko mówi o nas samych? Zapytaliśmy dr. Konrada Maja, kierownika Centrum Innowacji Społecznych i Technologicznych „HumanTech” Uniwersytetu SWPS, odpowiedzialnego za badania „Rozwój sztucznej inteligencji i roboty w życiu społecznym w opinii Polaków.”

Pewnego dnia Chermaine odebrała list z urzędu skarbowego, w którym żądano od niej zwrotu zasiłków wypłacanych jej przez ostatnie cztery lata na opiekę nad dziećmi. Kwota: 100 tysięcy euro.

Czy sztuczna inteligencja wybawi nas od koronawirusa? Z jakimi zadaniami radzi sobie dobrze, a do czego nie powinno się jej stosować? Czy naprawdę nie da się zrozumieć, jak działa? Jakie decyzje muszą podjąć projektanci algorytmów? Zapraszamy na rozmowę z Agatą Foryciarz, doktorantką na Uniwersytecie Stanforda, która bada algorytmy uczenia maszynowego w kontekście zastosowań biomedycznych. Agata Foryciarz jest również współautorką naszej najnowszej internetowej publikacji pt. Sztuczna inteligencja non-fiction, w której mierzymy się z popularnymi mitami na temat AI.

W tym roku Unia Europejska pracuje nad aktem o sztucznej inteligencji, który z jednej strony ma zwiększyć zaufanie ludzi do tej technologii, z drugiej – wspierać rozwój innowacji, a więc szanse europejskich firm w technologicznym wyścigu. W strategii sprzed dwóch lat Komisja Europejska chciała oba te cele pogodzić w podejściu, które oddaje jedno słowo: excellence. Doskonała technologia. Dobrze zaprojektowana, skuteczna i budząca zaufanie.