Niedawno pisaliśmy o pesymistycznych konkluzjach płynących z raportu NIK o monitoringu wizyjnym w szkołach. Pokazał on, że kamery nie spełniają swojego zadania jako narzędzia zapewnienia bezpieczeństwa uczniów, ale także ujawnił szereg nieprawidłowości. Najbardziej emocjonujący okazał się przykład szkoły w Puławach, gdzie monitoring zainstalowano… w męskiej toalecie, tuż nad pisuarami. Nie mogliśmy przejść wobec tego przypadku obojętnie.

Komunikacja z mediami to chleb powszedni wielu organizacji, które poświęcają długie godziny, żeby wymyślić skuteczne sposoby dotarcia do dziennikarzy, a za ich pośrednictwem – do odbiorców. Ale nie zawsze idzie im to tak, jakby sobie życzyły. Jak sobie radzić w kontaktach z mediami? W tym odcinku Poradnika BINGO zajmiemy się pracą z mediami. Zastanowimy się, jakie zasady rządzą kontaktami z mediami, jak dobrze przygotować komunikat – i jak go sprzedać, jak opracować dobrą „setkę”, jak radzić sobie z trudnymi pytaniami i jak wybrnąć ze ślepej uliczki. Przetarte kontakty do mediów, dobre konotacje w świadomości odbiorców przydadzą się w potencjalnym kryzysie komunikacyjnym, np. gdy ktoś wystąpi wobec Waszej organizacji z bezpodstawnymi oskarżeniami.

Co może wywołać kryzys komunikacyjny? Wszystko. Sporo zależy od tego, co w danym momencie wzbudza największe emocje społeczne (w ostatnich latach np. gender i uchodźcy), co sprawia, że organizacje zajmujące się prawami osób LGBTQ czy cudzoziemców są bardziej narażone na ataki i – co za tym idzie – kryzys medialny. Często kryzysem skutkuje aktywność osób związanych z organizacją. Może to być nierozważny komentarz twarzy organizacji – który ta zamieściła np. na Facebooku w przekonaniu, że to jej prywatny profil, gdzie umieszcza swoje własne opinie. Do kryzysu mogą też doprowadzić zdarzenia związane z bezpieczeństwem informacji: wyciek danych osobowych lub informacji wewnętrznych, wrogie przejęcie strony internetowej czy profilu na Facebooku, atak na infrastrukturę informatyczną organizacji. Jak przygotować organizację na wypadek kryzysu komunikacyjnego, jak mu zapobiegać, jakie lekcje można z niego wyciągnąć – tym wszystkim zajmiemy się w najnowszym odcinku poradnika.

Praca organizacji to w dużej mierze praca zespołowa. Choć każdy członek/ każda członkini odpowiada za swoją działkę, pracujecie na podstawie wspólnych celów i wartości. W codziennym działaniu nie da się jednak uniknąć konfliktów. Są one związane z tym, że każdy/każda z Was ma różne potrzeby, których realizacja nie zawsze jest możliwa w tym samym czasie. Konflikty mogą się Wam przytrafić także w momencie wprowadzania w życie zmian związanych z podniesieniem poziomu bezpieczeństwa w organizacji. Co zrobić, jeżeli napotkacie na opór, bo członkowie zespołu uznają, że każdorazowe zamykanie drzwi na klucz zajmuje im za dużo czasu? Albo zaprotestują przeciwko stosowaniu czasochłonnych procedur?

Od 2014 roku staramy się zdobyć od spółki PKP S.A. informacje na temat kamer działających na największych polskich dworcach kolejowych: w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Wrocławiu i Poznaniu. W piątek sąd uchylił decyzję, w której spółka odmawiała udostępnienia tych informacji, zasłaniając się tajemnicą przedsiębiorstwa. Sąd nie zgodził się, by informacje na temat sposobu nagrywania każdego pasażera były arbitralnie utajniane przez firmę. Nie ma powodów, by ukrywać, czy kamery nagrywają dźwięk, kto ma dostęp do nagrań i jak długo są one przechowywane.