Czy istnieją granice możliwości technicznych, których służby specjalne demokratycznego państwa, nie powinny przekracać? Jak je wyznaczyć?

Odrobina czarnego humoru od Służby Kontrwywiadu Wojskowego w odpowiedzi na zadane przez nas pytanie, czy SKW przekazuje amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego informacje w ramach programu BUFFALOGREEN.

Atak na serwery i zabezpieczenia Hacking Team – włoskiej firmy specjalizującej się w oprogramowaniu szpiegującym – uchylił nam drzwi do świata, który polskie i zagraniczne służby najchętniej chowają pod podłogą. Podejmowane przez różne organizacje, w tym Fundację Panoptykon, próby wydobycia informacji od służb o narzędziach, z jakich korzystają, napotykają niezmienny opór. Wpadka Hacking Team pokazuje, że ta taktyka ma krótkie nogi: jeśli państwo podejmuje kontrowersyjne działania przeciwko obywatelom, wcześniej czy później – w wyniku wewnętrznego wycieku, ataku czy po prostu rzetelnego, dziennikarskiego śledztwa – wyjdzie to na jaw. Korzystając z medialnych doniesień, podsumowujemy, jakie możliwości polskie służby mogły zyskać dzięki usługom Hacking Team i czy było to zgodne z polskim prawem.

W sądach administracyjnych trwa batalia organizacji pozarządowych – Fundacji Panoptykon oraz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka – o informacje dotyczące wykorzystywanych przez służby specjalne programów i narzędzi masowej inwigilacji. Niestety, podobnie jak my przeciwko Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, tak i Fundacja Helsińska nie odniosła sukcesu w swoim sporze z Centralnym Biurem Antykorupcyjnym.

Czy mamy prawo do informacji o tym, z kim współpracują nasze służby specjalne? Organizacje pozarządowe (m.in.