Czy istnieją granice możliwości technicznych, których służby specjalne demokratycznego państwa, nie powinny przekracać? Jak je wyznaczyć? Możliwości stosowania bliżej nieokreślonych „innych środków technicznych”, nie ograniczył niestety Trybunał Konstytucyjny. Każdorazową ocenę tego, czy użycie danego środka w ramach kontroli operacyjnej jest uzasadnione, pozostawił on w rękach sądów zarządzających taką kontrolę.
Aby rzeczowo rozmawiać o granicy, za którą walka z przestępczością ustępuje miejsca nieuzasadnionej inwigilacji, opinia publiczna powinna poznać narzędzia, z którzych korzystają służby. Działania w tym kierunku podejmuje Helsińska Fundacja Praw Człowieka, która stoczyła m.in. batalię prawną dotyczącą udostępnienia informacji o wykorzystywaniu przez policję nadajników GPS. Teraz fundacja zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzję Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, który odmówił udostępnienia informacji, czy CBA posługuje się oprogramowaniem komputerowym o nazwie Remote Control System. RCS umożliwia monitorowanie komputerów i telefonów, pozyskiwanie danych przechowywanych na tych urządzeniach oraz śledzenie korespondencji, nawet w sytuacji gdy użytkownik nie jest podłączony do Internetu. Sąd rozstrzygnie, czy informacja o ewentualnym korzystaniu przez CBA z systemu RCS jest informacją publiczną, czy też podlega ochronie jako informacja niejawna.
Dodaj komentarz