Ujawnienie programu PRISM wstrząsnęło (na chwilę) opinią publiczną. Jak to, firmy, którym ufamy i powierzamy nasze sekrety dają do nich swobodny dostęp amerykańskim służbom? Wszyscy jesteśmy inwigilowani? Taki mniej więcej obraz wyłaniał się z doniesień Edwarda Snowdena.

Problemy braku regulacji prawnej funkcjonowania monitoringu oraz uprawnień służb specjalnych może nie są jak ogień i woda – łączą je zagrożenia dla prywatności, ale są to zupełnie oddzielne tematy.

Po wybuchu afery PRISM zwróciliśmy się do polskich służb specjalnych o udostępnienie informacji na temat ich współpracy zagranicznej.

Nowy System Informacji Oświatowej (SIO) od początku wzbudzał kontrowersje. Ministerstwo Edukacji Narodowej przeforsowało jednak projekt zakładający gromadzenie na poziomie centralnym bardzo długiej listy informacji o każdym polskim przedszkolaku i uczniu. Konieczność przyjęcia nowych rozwiązań uzasadniano wadliwością poprzednich. Każdy argument przeciwko nowemu SIO był zbijany twierdzeniem, że bez niego nie da się dobrze podzielić pieniędzy na oświatę. Poprzedni system takiej gwarancji nie dawał. Jak się jednak okazuje... do czasu.

Na prośbę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przedstawiliśmy wraz z Amnesty International opinię w sprawie