Rada Praw Człowieka (Human Rights Council, HRC) ONZ wydała swoją pierwszą rezolucję dotyczącą wolności w Internecie. Jej głównym przesłaniem jest to, że prawa i wolności człowieka powinny podlegać takiej samej ochronie zarówno offline jak i online.

W środę, 12 września, Parlament Europejski przyjął projekt dyrektywy o prawie autorskim, której artykuł 13 krytykowaliśmy od samego początku. Dla Panoptykonu punktem wyjścia w tej dyskusji jest nie tyle regulacja ochrony praw autorskich czy value gap, ale rola dominujących platform internetowych, takich jak Facebook czy Google. Takie platformy w coraz większym stopniu decydują, z jakimi treściami w Internecie będziemy się mogli zapoznać, a z jakimi nie. Do tej pory robiły to przede wszystkim z własnej inicjatywy. Teraz ich arbitralne działania chce usankcjonować Parlament Europejski.

Z mediów docierają do nas różne przekazy: jedni mówią o końcu wolności Internetu i „ACTA2”, inni – o tym, że Parlament Europejski w końcu zajął się ochroną praw twórców, a krytyka dyrektywy to nieporozumienie. Dlatego w pytaniach i odpowiedziach przyglądamy się temu, co znalazło się w dyrektywie w przyjętej wczoraj wersji.

Otwarta, bezprzewodowa sieć to dziś norma. Kawiarnia, biblioteka, uczelnia, szkoła, przestrzeń publiczna w mieście… Coraz więcej instytucji udostępnia otwarte sieci, coraz więcej osób z nich korzysta.

„Bezpieczniejszy Internet” to unijny program ochrony dzieci korzystających z Internetu i innych technologii komunikacyjnych.

Powołanie wyspecjalizowanego resortu, który zajmie się w sposób kompleksowy regulacją Internetu to postulat, który wielokrotnie podnosiliśmy w rozmowach z ustępującym rządem.