Co łączy przemysł naftowy z korporacjami, które zarabiają na handlu danymi? „Firmy wydobywające dane prowadzą politykę rabunkową: gromadzą więcej, niż rzeczywiście potrzebują, licząc na większy zysk; nie zabezpieczają też odpowiednio swoich cyfrowych zasobów przed wyciekiem, bo kosztuje to zbyt dużo albo – w warunkach cyber-wojny – okazuje się zwyczajnie niemożliwe. Jeśli nie zmienimy kursu, możemy obudzić się w środowisku cyfrowym, które już nie pozwoli na skuteczne zachowanie prywatności na indywidualnym poziomie.

Po zamach na Charlie Hebdo coraz głośniej robi się wokół projektu PNR. Przypomnijmy, że prace nad projektem, który umożliwia zbieranie danych pasażerów, zaczęły się w listopadzie 2014 r. Przypomnijmy, że prace nad projektem, który umożliwia zbieranie danych pasażerów, zaczęły się w listopadzie 2014 r. Do tej pory projekt PNR był blokowany przez Parlament Europejski, ale zamach w Paryży stał się impulsem do ponownej dyskusji wokół nadzoru nad podróźnymi.

Styczeń to miesiąc, w którym odbywa się największa europejska konferencja poświęcona ochronie prywatności w dobie komunikacji elektronicznej. Przez trzy dni (w tym roku od 21 do 23 stycznia) pod hasłem „Komputery, Prywatność, Ochrona Danych” odbywają się liczne dyskusje i debaty z udziałem naukowców, praktyków, aktywistów, decydentów politycznych i przedstawicieli biznesu z całego świata. Przedstawiciele Fundacji Panoptykon, jak co roku, również biorą udział w tych spotkaniach.

Opublikowana wczoraj przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego „Doktryna Cyberbezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej” to lektura niezwykle ciekawa, budzi jednak zastrzeżenia. Autorzy świadomi są zagrożeń wynikających z korzystania dla potrzeb bezpieczeństwa narodowego z „wysoce zinformatyzowanych systemów technicznych obcej produkcji, (...) bez uzyskania dostępu do kodów źródłowych ich oprogramowania, gwarantujących informatyczne panowanie (kontrolę) nad nimi”. Po informacjach ujawnianych przez Snowdena taki wniosek jest jednak oczywisty.

„Zmiana obowiązującego prawa w reakcji na tragiczne wydarzenie zakrawa na populizm. Istotą demokracji reprezentatywnej nie jest natychmiastowe reagowanie na każde wzburzenie opinii publicznej, ale faktyczna reprezentacja szeroko pojętych interesów obywateli.