Odpowiedź jest prosta – blokowanie. W nowym wydaniu wraca ono do lex Uber. Apetytu na blokowanie stron z dopalaczami nie traci też minister zdrowia.

Na przełomie września i października 2017 r. – wtedy, kiedy na ulicy i w sieci wrzało od obywatelskiego poruszenia (czarny protest, protest rezydentów, wolne sądy, debata o reprywatyzacji) – postanowiliśmy przyjrzeć się debacie politycznej na polskim Twitterze. Byliśmy ciekawi, kto kreuje trendy, kto z kim rozmawia i na czym ta rozmowa polega. Czy ludzie o przeciwnych poglądach odnoszą się do siebie czy raczej siedzą we własnych bańkach? Czy pojawiają się próby manipulowania dyskursem, np. przejmowania albo kreowania internetowych wątków przez boty? Zebraliśmy prawie milion tweetów, które poddaliśmy analizie sieciowej i semantycznej. Zobaczcie, co w nich znaleźliśmy…

Otwarta, bezprzewodowa sieć to dziś norma. Kawiarnia, biblioteka, uczelnia, szkoła, przestrzeń publiczna w mieście… Coraz więcej instytucji udostępnia otwarte sieci, coraz więcej osób z nich korzysta.

Jesienne wybory parlamentarne zbliżają się wielkimi krokami, a wraz z nimi główna faza badania, w którym przyglądamy się, jak partie polityczne w Polsce wykorzystują możliwości big data i algorytmów w walce o sukces wyborczy. Jednym z narzędzi, które wykorzystujemy w badaniu tego zjawiska, jest wtyczka Who Targets Me, która właśnie dostała ważne aktualizacje. Upewnij się, że korzystasz z najnowszej wersji (1.2.32), a jeżeli jeszcze jej nie masz – zainstaluj ją w swojej przeglądarce.

Szef Twittera, Jack Dorsey, ogłosił, że od 22 listopada portal przestanie sprzedawać reklamy polityczne na całym świecie. Jego zdaniem reklamy polityczne w mediach społecznościowych – precyzyjnie targetowane, optymalizowane z pomocą algorytmów i niesprawdzane pod kątem zawartości fałszywych informacji – stanowią zagrożenie dla dyskursu publicznego. Politycy powinni na zasięg zapracować, a nie go kupić.