Ustawa antyterrorystyczna i ustawa hazardowa wprowadziły mechanizmy umożliwiające blokowanie stron w Internecie. I choć różni je charakter blokowanych treści i szczegółowa procedura, jeden element jest wspólny – decyzje władzy o blokowaniu kontrolują sądy. To jeden z licznych argumentów przeciwko planowanym zmianom w sądownictwie.

Apetyt na blokowanie stron internetowych na dobre zagościł w murach Ministerstwa Finansów – tym razem uprawnienia do prowadzenia kolejnego rejestru stron niedozwolonych ma nabyć Komisja Nadzoru Finansowego. Wygląda na to, że operatorzy sieci, którzy już od miesiąca muszą blokować nielegalne serwisy hazardowe, nie będą narzekali na nudę. Ciekawe, które jeszcze instytucje, zachęcone tym trendem, upomną się o swój kawałek tortu w coraz dalej idącym kontrolowaniu Internetu w imię walki z nadużyciami.

Komisja Nadzoru Finansowego chce blokować strony internetowe podmiotów zamieszczonych na liście ostrzeżeń publicznych. Liczne wady tego pomysłu wypunktowaliśmy w przesłanej do Ministerstwa Finansów opinii. Martwi nas, czy klienci firm, których strony zostaną zablokowane, uzyskają dostęp do swoich pieniędzy.

O jawności życia publicznego – tak nazywa się ustawa, której przyjęcie zapowiedział wczoraj minister Mariusz Kamiński. Koordynator do spraw służb i były Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego chce dzięki niej lepiej walczyć z korupcją. Stopniowo analizujemy szczegóły przedstawionej propozycji, ale już teraz mamy ogromne obawy, czy za zwiększaniem jawności nie kryje się także możliwość ignorowania obywateli przez władze.

Trwają konsultacje projektu ustawy o jawności życia publicznego. Projekt ten zwiększa jednak jedynie „jawność” życia obywateli – uczestników tysięcy postępowań administracyjnych oraz kilkuset tysięcy pracowników administracji publicznej, a nawet Państwowej Straży Pożarnej, których oświadczenia majątkowe trafią do Internetu. Z kolei państwo zapewnia sobie nowe narzędzia, żeby chować informacje na temat swojej aktywności przed wścibskimi obywatelami. Możemy nie otrzymać interesującej nas informacji ze względu na swoją „uporczywość” albo gdy nie zapłacimy wskazanej przez urząd kwoty za odpowiedź na pytanie. To tylko niektóre z 8 problemów, które opisaliśmy we wspólnym stanowisku organizacji pozarządowych.